اختلالات طعم و بوی غذا هر سال صدها هزار نفر را در آمریکا به ملاقات با پزشک می فرستد خوشبختانه برای اکثر مردم، فقدان حس شامه یک مزاحم موقتی، ناشی از شدت گرفتگی بینی به علت سرماخوردگی است و پس از گذر از دوره سرماخوردگی بر طرف می شود.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از آوای سلامت، با این حال ۹ علت پزشکی عمده برای توجیه از دست دادن بویایی مطرح است:
ضعف بویایی مادرزادی:
درصد بسیار کمی از افرادی که با از دست دادن نسبی یا کامل حس بویایی مواجه هستند، به عنوان افرادی با آنوسمی مادرزادی شناخته می شوند. در این موارد افراد بدون هیچ توانایی بویایی متولد می شوند. این شرایط ممکن است با سندرم کالمن، بیماری که در نتیجه تولید هورمون ناکافی توسط غده هیپوفیز شکل می گیرد، مرتبط باشد. این وضعیت به طور معمول با یک نقص در هیپوتالاموس مرتبط است که می تواند شامل مشکلات باروری نیز شود.
دمانس: ب
یماری های مربوط به زوال عقل - از جمله بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر - می توانند موجب آنوسمی شوند. در حقیقت، از دست دادن قدرت بویایی ممکن است خود را چند ماه یا حتی چند سال پیش از پدیدار شدن بیماری پارکینسون یا بیماری آلزایمر نشان دهد. از دست دادن حس بویایی می تواند روشی موثر برای تشخیص بیماری های مرتبط با زوال عقل پیش از ظهور آنها باشد. بر همین اساس است که افراد بزرگسال و به ویژه افراد پیر باید در صورت مواجهه با از دست دادن نسبی یا کامل قدرت بویایی خود به پزشک مراجعه کنند.
پیری:
همانطور که سن شما بالا می رود، احساس بویایی، دید و شنوایی در شما کاهش می یابد. تحقیقات نشان می دهد که ۷۵ درصد افراد بالای ۸۰ سال دچار اختلالات بویایی هستند.
مشکلات سینوسی:
تورم اطراف بینی و سینوس ها می تواند موجب از دست دادن توانایی بویایی شود. این شرایط پس از فروکش کردن التهاب بهبود می یابد. گفتنی است که سرماخوردگی شدید، پولیپ های بینی، و آلرژی های فصلی نیز می توانند موجب آنوسمی شوند.
سیگار کشیدن:
سیگار یکی از متداول ترین انواع آلودگی است که اکثر مردم در معرض دود آن قرار دارند. استعمال سیگار توانایی شناسایی بوها را کاهش می دهد. خبر خوب این است که با ترک سیگار، توانایی بویایی به حالت اولیه خود بر می گردد.
مواد شیمیایی:
قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی مانند آفت کش ها، حلال ها و ... باعث کاهش حس بویای می شود و ممکن است آسیب های دائمی به بافت بینایی برساند. برخی از بزرگترین مجرمان شیمیایی عبارتند از آمونیاک، بنزن، گرد و غبار کادمیوم، سولفید هیدروژن و اسید سولفوریک. برچسب های هر اسپری شیمیایی را قبل از استفاده به دقت بررسی کنید و مطمئن شوید که سیستم تنفسی خود را هنگام استفاده از این مواد شیمیایی به دقت پوشانده اید.
داروها:
یکی از شایع ترین مجرمان برای از دست دادن بویایی هستند. داروهای گوناگون مانند آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد فشار خون، آنتی هیستامینها و ... باعث بروز این مشکل می شوند. در صورت از دست دادن بویایی حین استفاده از این داروها، با پزشک معالج خود برای معرفی داروی جایگزین مشورت کنید.
آسیب مغزی:
برای افرادی که از آسیب مغزی چشمگیر رنج می برند، علائم بسیاری وجود دارند و اغلب سال ها پس از حادثه نیز طول می کشند. یکی از این علائم می تواند آنوسمی باشد. آسیب وارد شده به مغز اغلب موجب از دست دادن حس بویایی می شود که می تواند برای یک دوره زمانی کوتاه یا بلند مدت باقی بماند. به طور ویژه، آسیب دیدن لوب فرونتال مغز، جایی که بو پردازش می شود، می تواند به از دست دادن حس بویایی منجر شود. آسیب مستقیم به بینی نیز می تواند موجب از دست دادن حس بویایی شود، اگرچه این موضوع پس از بهبودی آسیب وارده به سرعت برطرف می شود.
سرماخوردگی:
هر فردی که به یک سرماخوردگی بد یا آنفلوآنزا مبتلا شده باشد، آگاه است که این شرایط می تواند به از دست دادن قدرت بویایی به میزان اندک یا قابل توجه منجر شود. این نوع از عفونت ها می توانند به آسیب دیدگی دیواره داخلی بینی و سینوس ها منجر شوند و تشخیص روایح را برای فرد دشوار سازند. خبر خوب این است که درمان موثر منبع عفونت به طور معمول نتایج مثبت بلند مدت را در پی دارد.