به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند؛ بعد از تصادف با خودرو، دومین عامل معلولیت در ایران سوختگی است. درست همان خطری که بیشتر از ما کودکانمان را تهدید می کند. چرا که آنها درک درستی از داغی و سوزندگی مواد مختلف، از بخاری بگیرید تا لیوان چایی که دست ما می‌بینند ندارند و در اثر حادثه ای که برایشان رخ می دهد، یا معلول می شوند یا جان شان را از دست می دهند. در کشور ما طبق آمار، بیشترین گروه آسیب پذیر را کودکان زیر ١٠ سال تشکیل می دهند و به خصوص کودکان زیر ٥ سال بیش از بقیه در معرض سوختگی قرار دارند. شایع‌ترین نوع سوختگی در کودکان زیر ٣ سال، سوختگی با آب جوش و در کودکان ٣ تا ٤ سال آتش گرفتن لباس است. در این گروه سنی، سوختگی اغلب هنگام بازی با کبریت و فندک به وجود می‌آید. در سنین ٥ تا ١٢ سال سوختگی با شعله و آتش بیشتر از سوختگی با حرارت (مثل آب جوش) است. موارد سوختگی در پسر بچه ها بیشتر از دختر بچه هاست. بی احتیاطی و غفلت والدین عامل ٩٠ درصد سوختگی‌های کودکان است. تعداد سوختگی در فصول سرد سال بیشتر می شود. ضمن اینکه احتمال سوختگی در خانواده های پرجمعیت و خانواده هایی که نظارت کمتری بر کودکان دارند، بیشتر است. همچنین کودکانی که از آموزش عملی کمتری برخوردارند، بیشتر در معرض خطر سوختگی قرار دارند.
چطور از سوختگی پیشگیری کنیم؟
کنجکاوهایی مثل فشفشه!
می دانید چقدر طول می کشد تا یک کودک ٩ ماهه طول یک اتاق را چهار دست و پا طی کند؟ اگر شما فرزندی در این سن دارید می توانید آزمایش کنید. بسیار اتفاق افتاده است که تنها گذاشتن کودکان، حتی به مدت چند ثانیه، آنها را دچار حادثه ناگواری کرده که گاهی منجر به مرگ شان شده است. مثلاً، رها کردن کودک برای چند لحظه در هنگام استحمام، به منظور انجام کاری فوری و یا تنها گذاشتن کودک در اتاق یا آشپزخانه، برای بازکردن در منزل می‌تواند حوادث جبران ناپذیری به بار آورد. آمار نشان می دهد که حوادث زمانی برای کودکان اتفاق می افتد که شما خسته یا سرگرم کاری هستید.
کنجکاو و پر تحرک اند
کنجکاوی و تحرک کودکان عامل آسیب‌پذیری بیشتر آنها می شود، از این رو، به مراقبت بیشتر نیاز دارند. آنها می خواهند اطراف خود را بشناسند و از هر چیزی سر درآورند. بنابراین برای شناختن هر چیز به آن دست می زنند. کودکان خیلی کوچک برای شناختن اشیا آنها را به دهان می برند، داخل قفسه‌ها را جست و جو می کنند و برای آنکه بدانند روی میز چیست از آن بالا می روند. همه اشیا، به خصوص اشیای رنگی و قشنگ، آنها را به خود جلب می کند.
آنقدر توانا هستند که خطرآفرین باشند
کودکان زیر یک سال با چهار دست و پا راه رفتن در مدت بسیار کوتاهی می توانند خود را از اتاقی به اتاق دیگر و یا به آشپزخانه برسانند.
کودکان یک ساله می دانند که در اطراف آنها چیزهایی وجود دارد که قادر به دیدن آنها نیستند، به همین دلیل، سعی می کنند در کمد یا کابینت را باز و داخل آن را جست‌وجو کنند.
کودکان دو ساله می توانند با چرخاندن در قوطی ها یا بطری ها آنها را باز کنند.
کودکان سه تا چهار ساله می توانند کبریت یا فندک را روشن کنند.
کودکان ٥ ساله معمولا می توانند در یک بطری یا ظرف درپوش مخصوص ایمنی را باز کنند.
از خطرات آگاهی ندارند ندارند!
کودکان در رویارویی با وسایل و مواد گوناگون خطر آنها را درک نمی‌کنند. قرص‌های رنگی را به جای آب‌نبات می‌خورند و ظروف یا وسایل داغ را تشخیص نمی‌دهند.
چرا بچه ها بیشتر در خطرند؟
وقتی کودک تان را در بغل گرفته اید نوشیدنی داغ در دست نگیرید؛ زیرا کودک با تکان دادن دست شما نوشیدنی داخل لیوان را روی خود می ریزد و سوختگی دردناکی برای وی ایجاد می شود.
لیوان چای یا ظروف داغ را هرگز نزدیک لبه میز نگذارید، زیرا کودک برای ارضای حس کنجکاوی و یا ایستادن، رومیزی را می کشد و محتویات ظرف یا لیوان چای را روی خود می ریزد.
وسایل گرم کننده، مثل بخاری علاءالدین یا بخاری برقی را هرگز در وسط اتاق نگذارید. این نوع وسایل را باید در گوشه اتاق قرار دهید تا کودکان هنگام دویدن و بازی با آن برخورد نکنند.
هنگام پخت و پز، ظرف غذا را روی شعله های عقبی اجاق گاز بگذارید تا دست کودک به آن نرسد. دسته ظروف دسته دار «مثل ماهی تابه» را به سمت عقب اجاق گاز بچرخانید تا کودک تان دسته آن را به طرف خود نکشد.
پس از پایان اتوکشی، اتو را فوری از دسترس کودک دور کنید و آن را تا سرد شدن کامل در جای مطمئنی قرار دهید.
سیم های وسایل برقی را آویزان رها نکنید؛ زیرا کودکان برای اینکه بدانند در انتهای سیمی که از بالای میز آویزان است چه چیزی قرار دارد، سیم را خواهند کشید.
هنگام ترک آشپزخانه (حتی برای چند دقیقه) در آن را ببندید یا در صورت اپن بودن آشپزخانه تدبیر دیگری بیندیشید؛ زیرا ممکن است در مدتی که شما بیرون از آشپزخانه هستید کودک شما خود را به آنجا برساند و خود را با وسایل داغ بسوزاند.
برای حمام کردن کودک، ابتدا شیر آب سرد را باز و سپس آب گرم را به آن اضافه کنید. برای کنترل و تنظیم گرمای آب، از آرنج خود استفاده کنید. هرگز قبل از آزمایش میزان حرارت آب، کودک را زیر دوش یا داخل وان قرار ندهید.
هرگز به کودکان خود اجازه بازی با کبریت و فندک را ندهید. بیشتر کودکان از ٣ سالگی می‌توانند کبریت را روشن کنند که مسلماً خطر سوختگی برای آنها به دنبال دارد. بنابراین، کبریت و فندک را دست کم ٥/١ متر بالاتر از کف زمین و در قفسه های بالایی قرار دهید.
مواد شیمیایی سوزاننده (مثل وایتکس، رخشا و سایر مواد مثل تینر) را از دسترس کودک دور کنید. بسیاری از موادی را که برای نظافت دستشویی، توالت و حمام منزل به کار می برید، دارای مواد اسیدی و قلیایی هستند که موجب سوختگی پوست یا چشم (به خصوص در کودکان) می شود.
با کودکان خود درباره خطر بازی با کبریت، فندک و آتش صحبت کنید. کبریت بازی بچه ها معمولاً دور از چشم والدین و در مکان های خلوت مانند زیر زمین ها، انباری‌ها، پاگرد پشت بام ها و حتی زیر تختخواب و پشت پرده صورت می‌گیرد.
دست زدن به کارهای منزل، قبل از یادگیری، برای کودکان خطرآفرین است. بنابراین لازم است کودک تان را قبل از اینکه در خانه تنها بگذارید، با توجه به سن و آمادگی وی و ضرورت استفاده از وسایل حرارتی، راهنمایی کنید و آموزش های لازم را عملا به او بدهید.
