به گزارش اقتصادآنلاین، کانون صنفی معلمان تهران در بیانیه‌ای، نسبت به تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت بازنشستگان انتقاد کرد.
در این بیانیه آمده‌است: یکی از نواقص اصلی و کاستی‌های مهم آموزش و پرورش ما که مبنایی برای بسیاری از مشکلات بزرگ و کوچک دیگر آن محسوب می‌شود، کسری بودجه مزمن در این دستگاه است. اینکه بگوییم آموزش و پرورش اولویت هیچیک از دولت‌ها از گذشته تا اکنون نبوده است، جمله‌ای به غایت تکراری است. اما آنچه موجب می شود پیامدهای این عدم اولویت دست‌کم در بخش بودجه‌ی آن مجدداً خودنمایی کند، اعتراضات ناگزیر جمعی از بازنشستگان سال ۹۶ این وزارتخانه است. اینکه پاداش پایان خدمت بازنشستگان آموزش و پرورش با تأخیر طولانی و در چند مرحله پرداخت شود، موضوع جدیدی نیست. اما آنچه اعتراض این گروه را برانگیخته، اوضاع نابسامان اقتصادی کشور است.
این تشکل صنفی، دغدغه اصلی بازنشستگان فرهنگی را کاهش ارزش سرمایه‌ها و بالا رفتن نرخ برابری ریال و دلار دانسته: اینکه در مدت کوتاهی ارزش پول ملی تا حدود نصف کاهش یابد، قیمت مسکن - دست‌کم در تهران - به طور میانگین در هر متر تا نزدیک به یک میلیون تومان افزایش یابد و... هر شهروندی را نسبت به حال و آینده‌ی خود بیمناک می‌کند و از اینکه به دلیل بی‌توجهی دست‌اندرکاران از فرصت‌های اندک و محدودی هم که با دریافت به موقع پاداش خود می‌توانسته به دست آورد، اما موفق نشده آن را به دست آورد، ناراحت است. اینکه وزارتخانه کوتاهی کرده یا مجموعه‌ی دولت یا مجلس، یا هر نهاد دیگر، اکنون دیگر مطرح نیست. او خود را با مجموعه‌ای مواجه می‌بیند که برای حل مسائل متعددِ کلاف سردرگم آموزش در کشور و در این مورد خاص کسری بودجه دائمی آن هیچگونه اراده و برنامه‌ای ندارد. چهره‌ی فرتوت برخی بازنشستگان سال‌های پیش را همچون آیینه‌ای در مقابل خود می‌بیند که با تمام مشکلات جسمی ناشی از کهنسالی همچنان ناچارند برای کسب حقوقی که حداقل‌های یک زندگی معمولی را برای آنان فراهم کند، یا بدست آوردن حقی برابر با همکاران خود، در سرما و گرما در مقابل این یا آن دستگاه دولتی و ... بایستد و بی‌اعتنایی‌ها و در برخی موارد توهین‌ها و تهدیدها را تحمل کند و البته دست خالی به خانه بازگردد. اسف‌بارتر اینکه با نگاهی به قانون بودجه‌ی سال جاری، شاهد آن است که برای بازنشستگان روبه افزایش سال۹۷ این دستگاه نیز منبع تامین بودجه‌ی قابل اطمینانی پیش‌بینی نشده است.
در ادامه‌ی این بیانیه، روند متداول سال‌های گذشته نقد شده‌است: بازنشستگان ۹۶ اولین گروه از فرهنگیان نیستند که پرداخت پاداش آنها با تأخیر طولانی همراه شده است، اگر باور دارید که فردای این کشور در کلاس‌های درس امروزش رقم می‌خورد؛ شیوه‌ی کنونی توزیع منابع راه به فردایی روشن نمی‌گشاید. آموزش و پرورش نیاز به تغییرات بنیادی و بودجه‌ی آن نیاز به افزایشی چند برابری دارد. بازنشستگان۹۷ در راهند.
