به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، ناباروری مانند مرگ عزیزان، از دست دادن شغل یا اخراج از کار حوادثی است که روانشناسان به آن استرس زا می گویند. استرس زا به موقعیتی گفته می شود که فشار روانی زیادی بر افراد وارد می کند و موجب احساسات منفی یا رفتارهای ناسالم می شود.

آثار روانی اجتماعی ناباروری بسیار گسترده است. زیرا جایگاه فرزند در خانواده ها به خصوص خانواده های شرقی جایگاهی والا است و فرزند کارکرد هایی چون تحکیم جایگاه زن در خانواده، تحکیم بنیان خانواده، وراثت و آینده ی خانواده دارد و به خصوص در فرهنگ ایرانی به عنوان موهبتی از طرف خدا محسوب می شود .

آسیب های روانی اجتماعی ناشی از ناباروری را می توان به سه دسته ی کلی تقسیم کرد:

1-درون فردی:  آن دسته از آسیب هایی که متوجه ساختار شخصیتی فرد و مشکلات روحی و روانی اوست.

ناباروری می تواند عامل شروع کننده و یا تشدید کننده ی مشکلات روحی و روانی و شخصیتی باشد. اینکه فرد چه میزان  از این مساله آسیب ببیند و دچار مشکل شود به میزان تاب آوری و شخصیت فرد بستگی دارد. به طوری که حدود نیمی از افرادی که به ناباروری دچارند، مشکلات روحی و روانی را نیز تجربه می کنند و نیازمند به مراجعه به روان شناس هستند.

آلبرت الیس روانشناس مشهور ریشه ناخشنودی های روانی سر زنش کردن می داند. سرزنش کردن خود، دیگران یا سرنوشت. همچنین مشکلاتی از قبیل نا امیدی، احساس عدم زیبایی، نگرش منفی به آینده و دنیا، احساس خشم، حقارت، درماندگی و در نتیجه افسردگی  و گاهی اختلالات جنسی وجود دارد. این مسائل گاهی باعث رفتارهایی مثل وابستگی شدید به دیگران می شود.

2-بین فردی:  ناباروری طوفانی است که ساحل آرام زندگی زوج را تهدید می کند. مسائل بین فردی مشکلاتی اند که در رابطه ی زوجین به وجود می آید. بخشی از مشکلات به دلیل نوع شخصیت زوج و بخشی به دلیل رابطه ی  آن هاست. از جمله ی این ها می توان به احساس کامل نبودن رابطه ی زناشویی، اشتغال های شدید به این مساله که باعث پرت شدن حواس زوجین از روابط بین فردی خودشان می شود، عدم توافق در مسائلی از قبیل نوع درمان ناباروری و سبک زندگی بدون فرزند، کاهش رضایتمندی زناشویی، کاهش رضایت جنسی و مشکلات ارتباطی اشاره کرد. این مشکلات بروز خطر طلاق را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.

3-فرا فردی:  مشکلات فرافردی مشکلاتی هستند که از عواملی محیطی نشات می گیرند و خارج از رابطه ی زناشویی زوج قرار دارند. این مسائل اگر چه خارج از رابطه زوج است اما بر روابط زناشویی اثر منفی مستقیم یا غیر مستقیم دارند. احساس تنهایی اجتماعی ، حساسیت نسبت به نگرش دوستان فامیل و جامعه، اشتغال ذهنی در مورد برچسب اجتماعی که به ناباروری  زده می شود و طرد و فقدان حمایت اجتماعی  از جمله مشکلات فرا فردی ناباروری است.

ناباروری در مردان با انزال پس گرد

این مشکلات لزوم توجه زوجین و اطرافیان به مسائل روانشناختی پیرامون ناباروری را نشان می دهد. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا سبک زندگی بدون فرزند را انتخاب می کنند یا زندگی با فرزند خوانده ها برایشان مطلوب است. درک کردن همدیگر و فهم این نکته که زندگی زناشویی مانند یک کشتی است که اگر غرق شود به هر دو طرف آسیب می رساند می تواند بخش مهمی از مشکلات را کاهش دهد. انتظار می رود که زوجین در مورد مسائل خود بیشتر با یکدیگر صحبت کنند و نظرات همدیگر را در فضای به دور از مشاجره بشنوند. صحبت کردن در مورد احساساتشان در فضایی آرام  حتی اگر این احساساسات خشم و نا امیدی باشد می تواند به نزدیکی عاطفی بیانجامد.

به هر حال آنها باید به این نتیجه برسند که مشکل برای هر دوی آن هاست و نه فقط برای فردی که تشخیص ناباروری گرفته است. در مواردی می توانند این مباحث را در مکان هایی که خاطرات خوبی از آنجا دارند انجام دهند تا همه ی احساسات خوبی که با هم تجربه کرده اند یادآوری شود. به طور مثال اولین رستورانی که با هم غذا خوردند یادآور ایام لذت بخش خواهد بود.  اما به طور تخصصی  هر کدام از زوجین می بایست ابتدا از منابع اطلاعاتی معتبر مثل کتاب ها و مقالات علمی، اطلاعاتی جامع در مورد مسائل روانشناختی ناشی از ناباروری به دست آورند و نسبت به مشکلاتی که خودشان ، همسرشان و رابطه ی آنها را تهدید می کند بینش پیدا کنند.

در صورت امکان شرکت در کلاس های آموزش روانشناختی یا به اصطلاح psycho education   می تواند بسیار کمک کننده باشد. مراکز درمانی باید به این مساله توجه کنند که شرکت در این کلاس ها که در آن زوج هایی با مشکل واحد برگزار می شود می تواند تنهایی اجتماعی این افراد را کاهش دهد. در مرحله ی بعدمسائل خاص فردی اهمیت پیدا میکند. مشکلاتی از قبیل افسردگی یا عدم تبعیت از درمان مخصوصا برای فردی که تشخیص در مورد او صورت گرفته، می تواند زندگی و روند درمانی را مختل کند. مراجعه به یک روانشناس مجرب به این افراد کمک می کند که با احساسات و افکار منفی خودمسلط شوند و کیفیت زندگی خود را بالاببرند.

زوج های که دچار مشکلات زناشویی و روابط بین فردی هستند می توانند به خانواده درمانگر یا زوج درمانگر که متخصص مسائل زناشویی است مراجعه کنند چرا که اگر مسائل حل نشده باقی بماند به مرور زمان نه تنها فراموش می شوند بلکه از طریق ترکیب با مشکلات دیگر مثل مشکلات مالی می تواند خطر طلاق را افزایش دهد. افراد خانواده به خصوص مادر و پدر زوجین باید از آنها حمایت عاطفی و مالی  به عمل آورند و با این مشکل تنهایشان نگذارند. حمایت اجتماعی و خانوادگی نقش مهمی در سلامت روان افراد دارد  و بزرگان خانواده می توانند با دادن حمایت اجتماعی بار زیادی از روی دوش این زوج ها بردارند.