به گزارش اقتصادآنلاین، محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران در پی خروج آمریکا از برجام به آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل نامه نوشت.  

متن کامل این نامه به شرح زیر است:

بسم ‌الله الرحمن الرحیم

20 اردیبهشت 1397

جناب آقای آنتونیو گوترش

دبیرکل ملل متحد

عالیجناب

همانگونه که آگاهی دارید، در تاریخ 18 اردیبهشت 1397، رئیس‌جمهور ایالات متحده‌، با نقض اساسی قطعنامه‌ی 2231 شورای امنیت که برنامه ‌جامع اقدام مشترک (برجام) هم ضمیمه‌ی آن است، تصمیمِ یکجانبه و غیرقانونی خود مبنی بر خروج از برجام را اعلام کرد. به طور همزمان، وی با امضای یک یادداشت ریاستی به مراجع آمریکایی ذیربط دستور داد، «حضور ایالات متحده آمریکا در برجام را متوقف کنند» و «همه ‌تحریم‌های آمریکا که وفق برجام لغو یا اجرای آنها متوقف شده بود را مجددا تحمیل نمایند»، و بدین ‌ترتیب مرتکب چندین مورد «عدم پایبندی اساسی» نسبت به برجام و تخلفآشکار از قطعنامه 2231 شورای امنیت گردید. این اقدامات بی‌اعتنایی کامل به حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد است، اصل حل و فصل صلح‌آمیز اختلافات را تضعیف می‌کند، چندجانبه‌گرایی و نهادهای آن را به مخاطره می‌اندازد، حاکی از بازگشت به عصر فاجعه‌بار و شکست‌خورده ‌یک‌جانبه‌گرایی است و باعث تشویق سرکشی و قانون‌ستیزی می‌شود.

برخلاف جمهوری اسلامی ایران که به طور دقیق به وظایف خود وفق برجام عمل کرده و به طور مکرر و پیوسته توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز راستی آزمایی شده است، ایالات متحده از روز «اجرای برجام» و به ویژه بعد از روی کار آمدن ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور، مستمراً از ایفای تعهدات خود وفق برجام سر باز زده است. اینجانب مهم‌ترین موارد عدم اجرا توسط آمریکا را از جمله از طریق 12 نامه رسمی خطاب به نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، در ظرفیتش به عنوانهماهنگ‌کننده کمیسیون مشترک برجام، به اطلاع کمیسیون مشترک رسانده‌ام.

در نامه‌ای به تاریخ 12 شهریور 1395 شکایت ایران از آمریکا به دلیل اهمال در اجرای تعهداتش هشت ماه بعد از «روز اجرا» ی برجام در صدور مجوزهای لازم برای فروش یا اجاره هواپیماهای مسافربری، مانع‌تراشی برای دسترسی آزاد ایران به سرمایه‌های خود در خارج از کشور، ممانعت از برقراری مجدد روابط جامعه بانکی و مالی غیر آمریکایی با ایران و وضع/ اعمال مجدد برخی تحریم‌ها وفق دستور اجرای 13645 که قرار بود کاملا خاتمه یابد، را به ثبت رساندم. در آن نامه همچنین به عدم استفاده رئیس‌جمهور آمریکا از اختیارات خود وفق قانون اساسی این کشور برای جلوگیری از نقض تعهدات آمریکا در برجام به موجب «قانون بهبود برنامه معافیت‌روادید و ممانعت از مسافرت تروریست‌ها مصوبسال 2015» اشاره شده است.

در نامه‌ی مورخ 27 آبان 1395 بر ضرورت استفاده رئیس‌جمهور آمریکا از اختیارات خود وفق قانون اساسی برای جلوگیری از اجرایی شدن «قانون تمدید تحریم‌های ایران» که آشکارا در برجام منع شده و در حکم وضع مجدد تحریم‌های رفع شده وفق برجام بود ، تاکید کردم. در همان نامه تاکید شد که «ایران تا کنون خویشتنداری وافری در مقابل  اهمال در اجرای برجام توسط برخی از اعضا، به خصوص ایالات متحده، به ویژه در حوزه خدمات بانکی و مالی و همچنین در مقابل ایجاد مزاحمت‌هایپنهان و آشکار برای شرکای تجاری ایران توسط نهادها، کارگزاری‌ها و دستگاه‌های آمریکایی از خود نشان داده است».

متعاقبا در نامه‌ای به تاریخ 26 آذر 1395 به اطلاع کمیسیون مشترک برجام رساندم که در نتیجه تمدید «قانون تحریم‌های ایران» در 24 آذر 1395، «ایالات متحده با وضع مجدد تحریم‌های آیسا مرتکب نقضفاحش تعهداتش ذیل برجام شده است».

در نامه‌ای به تاریخ 8 فروردین 1396به کمیسیون مشترک شکایت نمودم که «از زمان شروع به کار دولت جدید آمریکا، آنچه اهمال در اجرای برجام توسط دولت قبل به حساب می‌آمد تبدیل به خصومت آشکار و تمام ‌عیار علیه این توافق شده است و معنا، توازن و پایداری کل این توافق را به خطر انداخته است». در این نامه تاکید گردید که دولت ترامپ «با تداوم- و حتی تشدید- تردید افکنی درباره ‌آینده روابط اقتصادی و همکاری با ایران، از طریق فرایند غیر قانونی «بازنگری» و با «یک سلسله اظهارات تحریک‌آمیز علیه برجام توسط مقامات ارشد دولت آمریکا»، با سوء نیت درصدد جلوگیری از عادی‌سازی تجارت با ایران و محروم نمودن ایران از منافع اقتصادی است که به طور شفاف مد نظر برجام بوده است».

در نامه‌ی مورخ 7 خرداد 1396 موارد متعددی را به اطلاع کمیسیون مشترک رساندم و شرح دادم حتی زمانی که آمریکا در ظاهر و به صورت رسمی در اجرای تعهدات برجامی خود اسقاطیه‌ها را تمدید می‌کرد «هدفش تقابل با بهره مندی ایران از برجام ... و زیر سوال بردن قصد آمریکا برای حمایت بلند مدت از توافق هسته‌ای بود تا فضای عدم قطعیت و تردید را تشدید و دیگران را از رابطه با ایران باز بدارد».

در نامه‌ای به تاریخ 28 تیر 1396 مدارکی قطعی دال بر وجود سیاست نظام‌مند ایالات متحده برای منصرف کردن شرکای اقتصادی ایران از رابطه با ایران در تعارض آشکار با تعهدات آمریکا وفق برجامبه خصوص بند‌های 28 و 29 ارائه کردم. در این رابطه، به بیانیه معاون مطبوعاتی کاخ سفید اشاره کردم که در آن وی رسماً طی یک «بیانیه علنی» تصدیق نمود که رئیس‌جمهور ترامپ «در بحث‌هایی که با چندین رهبر خارجی داشته است ... بر ضرورت توقف تجارت ... با ایران تأکید کرده است». 

در نامه‌ی مورخ 22 مرداد 1396 به کمیسیون مشترک هشدار دادم که ایالات متحده با نشان دادن سوء نیت خود در حال تخریب «فضای» لازم برای «اجرای موفقیت‌آمیز» برجام است. مشخصاً به لفاظی‌های رئیس‌جمهور ترامپ و تحریف‌های صورت گرفته از سوی دولت وی در نقض آشکار متن، روح و هدف برجام اشاره کردم که ادعای عدم‌پایبندی ایران علیرغم تایید‌های مکرر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را مطرح می‌کردند.

در نامه‌ای به تاریخ 28 مرداد 1396 نمونه‌ای از اقدام آمریکا برای تاثیرگذاری بر کار حرفه‌ای آژانس را مطرح کردم. ضمن اعتراض به سفر نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل متحد به وین برای«طرح نگرانی‌های دولت آمریکا در خصوص توافق هسته‌ای با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی» و «تحت فشار قرار دادن آژانس در موضوع پایبندی ایران به توافق»، تاکید کردم که هدف اعلانی چنین سفرهایی باعث نگرانی‌های جدی درباره نقض بیشتر متن و روح برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت شده و همچنین می‌تواند باعث خدشه‌دار شدن اعتبار آژانس گردد که اهمیتی حیاتی برای نظام عدم اشاعه به طور عام و برجام به صورت خاص دارد.

در نامه‌ای به تاریخ 27 شهریور 1396 به اطلاع کمیسیون مشترک رساندم که دولت ایالات متحده در حال ایجاد بهانه‌های ساختگی است تا یا کاملا از برجام خارج شود، یا اینکه ادامه اجرای برجام همراه با حسن نیت و پایبندی دقیق و همراه با خویشتنداری، را برای ایران غیرممکن سازد. در آن زمان واقعیات حاکی از آن بود که ایالات متحده به دنبال جعل مدرک‌ برای «عدم تأیید» پایبندی ایران علیرغم همه گزارش‌های آژانس بین‌المللی انرژی و حتی تأیید مکرر پایبندی ایران توسط وزارت خارجه آمریکا بود. در آن نامه متذکر شدم که دولت آمریکا نمی‌تواند پشت چنین روندهای داخلی که خود شریرانه به راه انداخته است پنهان شود، و باید مسئولیت کامل تبعات آن‌ را در کنگره بپذیرد. خاطر نشان ساختم «در حالی که جمهوری اسلامی ایران آشکارا مایل به بقا و اجرای مستمر و دقیق برجام است، و حسن نیت خود را به اثبات رسانده و خویشتنداری وافری از خود در برابر نقض‌ها و قانون‌شکنی‌های مستمر آمریکا از خود نشان داده است، صبر مردم ایران که زبان‌زد همگان است، بی‌حد و مرز نیست، و گزینه‌های دولت ایران نیز محدود نیستند».

در نامه‌ی مورخ 24 مهر 1396با اشاره به اقدام غیرقانونی مورخ 21 مهر 1396در عدم تأیید پایبندی ایران به برجام در لوای فرایند‌های داخلی قانون آمریکا، تاکید کردم که آمریکا فعالانه در صدد محروم ساختن ایران از منافع تعهدات آمریکا برای رفع ‌تحریم‌ها وفق برجام است. بدین لحاظ، ایالات متحده آمریکا مرتکب نقض شدید متن و محتوای بندهای 26، 28 و 29 برجام شده است. در همین نامه تصریحکردم که جمهوری اسلامی ایران هرگز به تقاضاهای غیرقانونی تن نخواهد داد و از دیگر اعضای برجام نیز چنین انتظاری دارد.

در نامه‌ای به تاریخ 12 بهمن 1396 به صورت رسمی به اولتیماتوم رئیس‌جمهور ترامپ در تاریخ 22 دی 1396 اعتراض کردم که طی آن از دیگر اعضای برجام خواسته بود در تغییر غیرقانونی مفاد توافق از وی تبعیت کنند. از دیگر اعضای برجام خواستم با مسئول شمردن آمریکا در برابر اقدامات خطرناک و غیرقانونی‌اش و با خودداری از صدور هر گونه بیانیه یا اقدامی که می‌تواند نرمش یا امتیاز به آمریکا در تغییر، اصلاح و یا به هرشکلی تضعیف برجام تفسیر شود، نسبت به مسئولیت مشترک خود برای صیانت از توافق هوشیار باشند.

در نامه‌‌ای به تاریخ امروز تدابیری را برشمرده‌ام که بایستی از طریق کمیسیون مشترک برای رسیدگی به تخلفات آمریکا در قبال ایران و حقوق بین‌الملل از جمله خروج غیرقانونی از توافق و بازگرداندن تحریم‌ها اتخاذ شوند.

عالیجناب،

همانطور که در این مکاتبات ملاحظه کردید، ایالات متحده تقریباً از همان ابتدا مدام مفاد توافق را نقض کرده و حتی دیگر اعضای برجام را از اجرای کامل تعهدات‌شان باز داشته است. این نقض‌ها شامل تخطی‌های نظام‌مند، اجرای صوری، غیرموثر، سطحی، معیوب و دیرهنگام، تاخیرهای غیرموجه، تحریم های جدید، اظهارات مقامات عالی‌رتبه به ویژه شخص رئیس جمهور علیه برجام، خودداری از صدور هر گونه مجوز اوفک در 16 ماه گذشته، و تلاش‌های هماهنگ نهادها و عوامل دولتی آمریکا برای بازداشتن فعالانه جامعه تجاری از همکاری با ایران بوده است.

اقدام غیر‌قانونی آمریکا در خروج غیرموجه از برجام، این دولت را برای فاحش‌ترین نقض تعهداتش ذیل این توافق، مسئول می سازد. ایالات متحده قطعنامه 2231 شورای امنیت که این کشور خود از جمله بانیان آن بود و با اتفاق آرا در شورا تصویب شد را نیز وقیحانه نقض کرده است. بنا بر این، ایالات متحده باید در برابر عواقب عمل زیانبار و خطرناکش که در چالش آشکار با منشور ملل متحد و حقوق بین الملل است مسئول شناخته شود. 

نقض های فاحش متعدد و طولانی ایالات متحده طی سه سال گذشته به ویژه در 16 ماه گذشته، مانع تراشی‌های فعالانه در مسیر اجرای تعهدات دیگر اعضای برجام، اجرای صوری همراه با سوء نیت، توقف غیرموجه و غیرقانونی اجرای تعهداتش ذیل برجام و وضع مجدد رسمی تحریم‌های غیرقانونی باعث زیان غیرقابل جبرانی به ایران و روابط تجاری بین‌المللی‌اش شده است. ایالات متحده باید برای این خسارت‌ها مسئول شناخته شود و خسارت ملت ایران جبران گردد. 

برجام یک توافق چندجانبه براساس عمل متقابل است. دامنه، مقررات و زمان‌بندی آن مبتنی بر یک توازن ظریف، مذاکره شده و مورد توافق چندجانبه است که نمی‌تواند گسترده‌تر شود، تغییر یابد یا مورد مذاکره مجدد قرار گیرد. منافع آن برای مردم ایران نمی‌تواند مشروط به هیچ شرط دیگری به جز اقدامات داوطلبانه هسته‌ای مندرج در برجام و ضمایم آن گردد. برخی از مهمترین منافع اقتصادی ایران از برجام ناشی از تعهدات رفع تحریمی ایالات متحده است. چنانچه برجام بخواهد به حیات خود ادامه دهد، مابقی اعضای برجام و جامعه بین المللی بایستی کاملا اطمینان دهند که منافع ایران بدون هیچ شرطی از طریق اقدامات مناسب ملی، منطقه ای و جهانی جبران می‌گردد.

جمهوری اسلامی ایران به تعهدات خود ذیل برجام به صورت کامل پایبند بوده است. این امر، همان طور که در گزارش های مدیرکل به شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل از «روز اجرا» در ژانویه 2016 تاکنون منعکس شده، به صورت مکرر توسط آژانس راستی آزمایی شده است. در راستای تعهد ایران به قانونمندی و حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات بین المللی، جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفته است برای یافتن راهکارهای جبران موارد متعدد نقض فاحش برجام از سوی ایالات متحده و خروج غیرقانونی‌اش و نیز تعیین امکان و چگونگی تضمین منافع کامل و حقوق حقه مردم ایران از این دستاورد دیپلماتیک جهانی توسط مابقی اعضای برجام و دیگر شرکای اقتصادی، با حسن نیت به سازوکارهای برجام توسل جوید. چنانچه پس از طی راهکارهای موجود برای جبران خسارت، حقوق و منافع مردم ما به صورت کامل تامین نگردد، این حق غیرقابل تردید ایران -- که درچارچوب برجام و قطعنامه 2231 شورای امنیت هم شناسایی شده— می‌باشد تا نسبت به اتخاذ اقدامات مناسب در پاسخ به اعمال غیرقانونی فراوان و مداوم ایالات متحده به ویژه خروج و تحمیل مجدد همه تحریم‌ها مبادرت ورزد.

من مصرانه از سازمان ملل می‌خواهم که ایالات متحده را برای رفتار غیرمسئولانه و یک جانبه‌اش که تاثیر مخربی بر حاکمیت قانون، چندجانبه گرایی و بنیان‌های دیپلماسی داشته است، مسئول بداند. 

موجب امتنان خواهد بود چنانچه این نامه به عنوان سند مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل متحد توزیع گردد.

با تقدیم احترامات فائقه

محمدجواد ظریف