اقتصاد آنلاین - مریم علیزاده ؛ احمد اشتیاقی، مدیرعامل کارگزاری بانک آینده درگفت‌وگو با خبرنگار اقتصادآنلاین مهمترین دلایل رشد این روزهای شاخص را کاهش نرخ سود سپرده های بانکی از شهریور سال جاری، نگاه مدیریتی صندوق ها به سهام بنیادی، نگاه به روند رو به رشد دلار و افزایش قیمت جهانی کامودیتی‌ها برشمرد.

تا قبل از کاهش نرخ سود سپرده بانکی از سوی بانک مرکزی در شهریوماه گذشته، p/e  سپرده 4.5 بود که در همان زمان p/e بازار سرمایه روی عدد 6 بود و نتیجتاَ بصورت منطقی نباید انتظار آن می رفت که سرمایه گذاری در بازار بورس جذابیت خاصی را برای سرمایه گذاران در بر داشته باشد. لذا با کاهش نرخ سود سپرده از سوی بانک مرکزی، توجه فعالان اقتصادی به سوی بازار سرمایه منعطف شد که به رونق هرچه بیشتر بازار بورس ختم شد.اما در این بین نکته قابل تامل حضور صندوق های سرمایه گذاری در انتقال بهینه حجم نقدینگی به بازار بورس است. از دیگر نکات مثبتی که می توان در نظر داشت تثبیت نرخ سود اوراق بدهی دولتی با نماد "اخزا" در فرابورس در 16 درصد بود.چرا که اگر این بازدهی در حدود 16 یا 17 درصد باقی بماند نمی تواند رقیبی برای بازار سرمایه به شمار بیاید.در نتیجه حفظ نرخ سود سپرده بانکی در حدود 15 درصد و اوراق بدهی دولتی با نرخ 16 درصد می تواند همچنان نوید بخش روزهای طلایی برای بازار سرمایه باشد.

مدیرعامل کارگزاری بانک آینده همچنین افزود، باید این را نیز در نظر داشت که ورود افسار گریخته اوراق بدهی دولتی در بازار بورس می تواند موجب افزایش نرخ اوراق مذکور را فراهم و به تبع آن تاثیر منفی بر بازار سرمایه داشته باشد.

اشتیاقی در پاسخ به این سوال که چرا صندوق های سرمایه گذاری نرخ سود بالاتری را ارائه می دهند، گفت: قسمتی از پرتفوی صندوق ها را سپرده های یکساله با نرخ های سود قبل از کاهش تشکیل می دهند که البته این قراردادها تا کمتر از یک سال دیگر منقضی می شوند. نکته دیگر اینکه این صندوق ها با داشتن تیم تحلیلی، در سهام با پتانسیل رشد سرمایه گذاری می کنند که می توانند سودهای بالاتری را پوشش دهند. البته لازم به ذکر است که بخش دیگری از پرتفوی صندوق ها نیز مختص به اوراق بدهی است که در صورت محدودیت جذب منابع برای صندوق های سرمایه گذاری ، مدیرت نرخ اوراق بدهی در محدوده بازدهی 16درصد با چالش روبرو می شود چراکه خریدار اصلی این اوراق، صندوق ها هستند. در نتیجه باید این نکته را مد نظر داشت که هرگونه بی مهری در مسیر رشد و توسعه صندوق های سرمایه گذاری می تواند صدمات جبران ناپذیری را در مسیر بسط و گسترش بازار بدهی از طریق بازار سرمایه داشته باشد.