به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، براساس اطلاعات منتشر شده، سهم ایران در بازار کفش تنها دو‌درصد است، در سال‌‌های اخیر ورود کفش‌های بی‌کیفیت چینی به کشور و تبعات منفی استفاده از آن باعث شده تا مردم به ‌سمت استفاده از محصولات داخلی روند، اما تولیدکنندگان نیز باید خود را به‌روز کنند. علی شالباف، مدیرعامل گروه صنعتی کفش ملی معتقد است، تولید 1000جفت کفش تا زمانی که به دست مصرف‌کننده برسد برای بیش از 400 نفر نیروی انسانی اشتغال‌زایی دارد، اما با واردات بی‌رویه و قاچاق، بیکاری در این صنف موج می‌زند. در سال‌های گذشته قاچاق و واردات بی‌رویه به بلای جان تولیدات داخلی تبدیل شده است. قیمت کفش‌ها با توجه به جنس و نوع کار متفاوت است و قیمت بعضی از کفش‌ها حتی تا 300‌هزار تومان نیز می‌رسد، اما به‌طور کلی در این صنف گران‌فروشی وجود ندارد. در حالی که آمارهای رسمی از قاچاق کفش در دسترس نیست، اما آمار میدانی حاکی از آن است که در سال گذشته بیش از 500‌میلیون دلار کفش به کشور قاچاق شده است که عمدتا از کشورهای ترکیه و چین بوده است.

مافیای کفش

براساس گفته مسئولان صنف کفش، در بحث واردات کفش به داخل ایران شاهد یک مافیا هستیم که باید با آن برخورد منطقی شود، زیرا در بحث کفش به هیچ‌عنوان نیازمند واردات نیستیم. ضمن اینکه در ۳۰ سال گذشته که صنعت کفش به شرایط و امکانات امروز نرسیده بود، صادرکننده کفش به روسیه، فرانسه، اسپانیا و چند کشور دیگر بودیم. متاسفانه شرایط تغییر کرد و به‌دلیل سود سرشاری که واردات کفش دارد، مبادرت به واردات آن می‌کنند و متاسفانه دستگاه‌هایی که مسئول این قضیه هستند، برخورد درستی با این وارد‌کنندگان ندارند. واردکنندگان کفش را به هر قیمتی که بخواهند می‌فروشند و تبلیغات بسیار زیادی به‌نفع خودشان دارند و جوان‌ها را ترغیب به خرید کفش خارجی با قیمت‌های گزاف می‌کنند. همان قدر که برای کفش خارجی تبلیغات مثبت صورت می‌گیرد، برای کفش داخلی تبلیغات منفی انجام می‌شود. در حالی که وقتی به آمار رسمی واردات کفش نگاه کنید بسیار ناچیز است.

رکود؛ مشکل صنف کفاشان

علاوه بر موضوع مافیا و واردات گسترده کفش، به‌گفته رئیس اتحادیه کفاشان دست‌دوز تهران با بیان اینکه رکود بازار مشکل صنف کفاشان دست‌دوز است، گفت: متاسفانه عواملی که باید در اختیار تولید باشند، مقابل تولید قرار دارند. به گزارش فارس، رسول شجری با اشاره به نرخ بالای 22‌درصد تسهیلات بانکی، افزود: البته تسهیلات بانکی معمولا به تولید‌کنندگان پرداخت نمی‌شود، اما اگر کسی بخواهد تسهیلات بانکی دریافت کند، باید کفش آهنی در پا داشته باشد و تسهیلات با چنین سودهایی، تولید‌کننده را به ورطه ورشکستگی می‌کشاند. او با بیان اینکه مالیات بر ارزش افزوده معضل بزرگ تولید‌کنندگان است، بیان داشت: در اخذ مالیات به هیچ‌وجه به وضعیت رکود بازار توجه نمی‌شود و هر سال نسبت به مالیات سال قبل‌درصدی اضافه و از مؤدی مالیاتی اخذ می‌شود. شجری با بیان اینکه سازمان بیمه هیچ‌حمایتی از کارفرما ندارد، افزود: بیمه باید از کارگر و کارفرما در کنار هم حمایت کند، زیرا اگر کارفرما نباشد، کاری وجود نخواهد داشت، تا کارگر مشغول به فعالیت شود. او با انتقاد از گمرک جمهوری اسلامی ایران، گفت: گمرک در جایی که نباید اجازه واردات دهد، این اجازه را می‌دهد و در جاهایی که باید اجازه واردات دهد، آنقدر سنگ‌اندازی می‌کند که هزینه واردات را برای تولید‌کننده افزایش می‌دهد. بخشی از مواد اولیه تولید کفش باید از طریق واردات تامین شود که گمرک کشور با مانع‌تراشی‌ها و تاخیر در اجازه واردات میلیون‌ها تومان هزینه آن واردات را برای تولید‌کننده افزایش می‌دهد که این افزایش هزینه منجر به افزایش هزینه تولید و در نتیجه افزایش رکود می‌شود. شجری با بیان اینکه سالانه هفت‌میلیون دلار کفش به‌صورت رسمی به کشور وارد می‌شود، افزود: براساس تخمین سالانه حدود 500‌میلیون دلار کفش به‌صورت قاچاق از کشور وارد می‌شود. کفش‌های وارداتی به قیمت‌های پایین وارد کشور می‌شوند، ولی با ده‌ها برابر فروخته می‌شود و همین زمینه افزایش قاچاق را بیشتر می‌‌کند. رئیس اتحادیه کفاشان دست‌دوز میزان صادرات کفش ایران را 120‌میلیون دلار عنوان کرد و بیان داشت: کفش ایرانی به بازارهای منطقه صادر می‌شود. علاوه براین، عضو هیات‌مدیره و خزانه‌دار اتحادیه کفاشان دست‌دوز عنوان کرد که اکنون با گران شدن ارز دیگر واردات کفش دوزان را تهدید نمی‌کند بلکه صادرات مواد اولیه و خام که به‌صورت قانونی و قاچاق صورت می‌گیرد بزرگ‌ترین چالشی ‌است که با آن روبه‌رو هستیم. در حال حاضر رویه‌های چرمی، مواد پتروشمی نظیر زیره‌های کفش، چرم مصنوعی،‌پاشنه کفش و بسیاری از مواد اولیه‌ای که در ساخت کفش دخیل هستند صادر می‌شوند؛‌ تولید کفش برای کسانی که در زمینه کفش فعالیت می‌کنند مقرون به صرفه نیست به همین دلیل برخی به‌صورت قانونی و قاچاق به صادرات روی آورده‌اند. ترکیه مقصد اصلی چرم ایرانی است که در آنجا تبدیل به کالاهایی چون کیف و کفش شده و به اروپا و حتی کشور خودمان با قیمت گزاف‌تری صادر می‌شود. به گزارش خبرگزاری پانا، کنگرانی افزود: مواد پتروشیمی صنعت کفش نیز به ترکیه و کره صادر می‌شود که پس از فرایندسازی به کشور باز می گردند که در واقع هیچ‌ارزش افزوده‌ای برای کشور ندارند. عضوهیات‌مدیره اتحادیه کفاشان دست‌دوز تولید کفش در کشور را مقرون به صرفه ندانسته و بیان کرد: در حال حاضر کفاشانی که به تولید کفش بپردازند کم هستند و کسانی‌که وارد این صنف می‌شوند تمایل بیشتری به واردات دارند چون برای برگشت و دستیابی به سرمایه‌ای که صرف می‌کنند با موانع زیادی روبه‌رو هستند و برای دستیابی به اعتبار و شهرت در این صنف نیز راه طولانی را باید پشت سر بگذارند. کنگرانی ادامه داد: البته تجربه نشان داده که تقاضا در کشور نیز به سمت اجناس وارداتی متمایل است چون از نظر ظاهری با سلیقه مصرف‌کننده هماهنگ است البته این بحث گسترده‌ای است که اکنون با توجه به مشکلات اولیه مجال پرداختن به آن بی‌‌‌فایده است. او تعرفه 25 تا 30‌درصدی صادرات مواد اولیه کفش را بی‌فایده دانسته و افزود: اختلاف ارز با ریال قابل مقایسه نیست و تعرفه گذاشتن برای صادرات نیز بی‌‌‌فایده است زمانی‌که زمینه تولید داخلی فراهم نباشد تولید‌کننده به فکر صادرات مواد اولیه تا تولید کالای نهایی است. با توجه به شرایط کلی اقتصادی کشور و راهکارهای مختلفی که برای تولید کالای ایرانی و ارزش افزوده در نظر گرفته شده است انتظار می‌رود تا دولت با برنامه‌ریزی دقیق و ارائه راهکارهای عملی از صنایع داخلی چون صنعت کفش که از قدمتی قابل توجه برخوردارند حمایت کند.

کفش تبریز برند جهانی است

در راستای حمایت از کفش ایرانی، اخیرا رئیس جمهور به وزیر صنعت، معدن و تجارت دستور داد ضمن گفت‌و‌گو و بررسی مشکلات کارگران و صنعتگران کفش تبریز، اقدامات لازم و سریع نسبت به حل معضلات آنها به عمل آید. به گزارش ایسنا، حسن روحانی با تاکید بر حمایت از کالای ایرانی، کفش تبریز را دارای برند و کیفیت جهانی دانست و دستور داد برنامه‌ریزی لازم برای حمایت پایدار از این صنعت صورت پذیرد.