به گزارش باشگاه در و پنجره و نما

ایران یکی از 10 کشور پر جاذبه جهان به شمار می آید و طی 6 سال گذشته با تغییر رویکردی که در دولت جمهوری اسلامی ایجاد شد، تمایل گردشگران خارجی برای سفر به ایران هم افزایش یافت، موضوعی که ارتباطی به تحریم های موجود علیه این کشور نداشت.
این روند حتی در بحبوحه امضای توافق اقدام جامع مشترک 'برجام' هم استمرار یافت تا آنجا که برای نخستین بار قطار عقاب طلایی اروپا در سال 93 به ایران پا نهاد و استان های مختلف دارای جاذبه تاریخی بالای کشور از جمله زنجان را طی کرد.
این ورود و استقبال هم هیچ ارتباطی به وجود تحریم ها نداشت و ندارد، چرا که گردشگری اقتصادی مبتنی بر تعامل میان مردم است و در آن حضور هیچ شبکه بانکی، شرکت ها و کمپانی های رقم زننده اقتصاد جهانی و کشورهای تعیین کننده خط مشی سیاست دنیا نقش ندارند.
افزایش تعداد گردشگران خارجی وارد شده به کشور آنچنان برجسته بود که حتی معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان میراث فرهنگی هم در حاشیه مراسم افتتاح پانزدهمین نمایشگاه سراسری گردشگری و صنایع وابسته در مشهد به آن اشاره کرد و از افزایش 38 درصدی تعداد این گردشگران خبر داد.
پیش از این هم سرپرست دفتر برنامه‌ریزی و حمایت از توسعه گردشگری سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از رشد 4.33 درصدی ورود گردشگران خارجی به کشور در سال 96 نسبت به سال 95 خبر داده و گفته بود که در سال 95، تعداد چهار میلیون و 901هزار و 84 گردشگر خارجی به کشور وارد شدند که این رقم در سال 96 به پنج میلیون و 113 هزار و 524 نفر رسید.
جذابیت های گردشگری ایران نه به سبب تحریم های گذشته پنهان ماند و نه به سبب عهد شکنی جدید آمریکا در نقض برجام نادیده گرفته شد چرا که جذابیت برای هر فردی معنایی دارد و سیاست های جهانی در سلیقه و علایق شخصی دخیل نیست.
اقتصاد گردشگری که پاکترین اقتصاد دنیا به شمار می آید، به آسانی هم با اتکا به علایق و سلایق مردم جهان، بار دیگر چهره دیگری از اقتصاد را به نمایش می گذارد که در آن خبری از تحریم و اعمال سیاست های ددمنشانه نیست.
شاید پای تحریم به صنایع دستی ایران همچون فرش برسد و صادرات و فروش آن در بازارهای جهانی را محدود کند اما این موضوع را به وضوح می توان در تمام جاذبه های گردشگری ایران مشاهده کرد که حضور روز افزون گردشگران خارجی خبر از تاثیر گذار نبودن تحریم ها دارد.
تحریم ها شاید بتواند انجام برخی از فعالیت ها را تحت تاثیر قرار دهد، اما نمی تواند حریف گردشگری و مانع ورود گردشگران شود.
از سوی دیگر همین اقتصاد مبتنی بر گردشگری به سبب متکی نبودن به عرصه تولید و واردات، بستری برای گسترش مشاغل مختلف در عرصه خدمات را فراهم می کند، همانگونه که اکنون بسیاری از کشورهای گردشگر پذیر حاشیه خلیج فارس به اتکای همین صنعت، انبوهی از مشاغل در حوزه خدمات را ایجاد کرده اند.
شاید همین خدمات تنها عرصه اشتغالزایی هم به شمار می آید که تحریم در آن کمترین میزان تاثیر را دارد، چرا که مردم در هر صورت برای تامین غذا، مسکن، آرامش و امکانات لازم، نیاز به حداقل خدمات دارند و با گسترش این مطالبه، عرصه عرضه خدمات هم توسعه می یابد.
اشتغال حوزه گردشگری مبتنی بر خدمات است و این یعنی نه فقط با فعال سازی این عرصه و گسترش تحریم، اشتغال در بخش گردشگری به خطر نمی افتد که با افزایش ورود گردشگران، فعالیت اقتصادی در آن رشد می کند و حتی می تواند جانشین مشاغل حوزه های دیگر همچون کشاورزی و صنعت هم شود.
با بررسی ابعاد مختلف صنعت گردشگری به نظر می رسد که تحریم، حریف این توانمندی گسترده ایران نمی شود، از همین رو هم مسئولان، سیاستگذاران و تصمیم گیران باید نسبت به فعال سازی این بخش برنامه جدیدی داشته باشند و جدی تر از گذشته برای بهره گیری از این اقتصاد پاک، دست به کار شوند.
3001/6085/1772
*خبرنگار ایرنا