اقتصاد آنلاین - مریم علیزاده ؛ شنبه هفته جاری صورت های مالی حسابرسی نشده سال گذشته پالایشگاه تهران منتشر شد. طبق این گزارش رقم هزینه های فروش، اداری و عمومی 182 میلیارد و 278 میلیون تومان اعلام شد. این در حالی است که رقم فوق برای دوره نه ماهه منتهی به 30 آذر 96 برابر 190 میلیارد و 236 میلیون تومان گزارش شده بود.

و اما دلیل مثبت شدن هزینه های فروش در «شتران»

اولین نگاه حکایت از مثبت شدن رقم هزینه های عمومی، اداری و فروش در سه ماه چهارم به میزان هفت میلیارد و 956 میلیون تومان نسبت به نه ماه منتهی به 30 آذر 96 می کند و از آنجاکه هزینه ماهیتی منفی دارد، کاهش یافتن رقم هزینه برای سه ماهه چهارم عجیب به نظر می رسد. البته گفتنی است این کاهش هزینه لحاظ شده در پایان سال 96، یکی از عوامل افزایش سود هر سهم به میزان 48 درصد نسبت به گزارش نه ماهه منتهی به 30 آذر 96 است.

اما بررسی های اقتصادآنلاین دلیل مثبت شدن هزینه های آخرین فصل سال 96 را مشخص می کند. به گفته یک منبع آگاه، شرکت پالایش نفت تهران در دوره نه ماهه منتهی به 30 آ ذر 96، ذخیره 30 میلیارد تومانی بابت اکچوئری کارکنان و بازنشستگان دوره جاری لحاظ نموده است.

ولی در گزارش پایان سال برای دوره یک ساله منتهی به 29 اسفند 96 مشخص شده است که رقم ذخیره 30 میلیارد تومانی بیش از رقم واقعی بوده و می بایست مازاد رقم ذخیره ازهرینه های عمومی، فروش و اداری خارج شود. نهایتا به نظر می رسد مبلغ هزینه های فوق برای دوره نه ماهه سال گذشته حدود 160 میلیارد تومان بدون  در نظر گرفتن ذخیره اکچوئری کارکنان و بازنشستگان باشد.

تاخیر تسویه حساب پالایش و پخش، دلیل اصلی جو روانی منفی این روزهای پالایشی ها

همچنین این موضوع را نیز باید در نظر گرفت که به دلیل شرایط ویژه مبادلاتی بین شرکت ملی پالایش و پخش و شرکت های پالایشگاهی، امکان بروز تغییرات در صورت های مالی پالایشی ها تا تیرماه سال بعد وجود دارد. چراکه وزارت نفت و مجموعه شرکت ملی پالایش و پخش به عنوان تامین کننده خوراک و خریدار بخش اعظمی از محصولات شرکت های پالایشی بیشترین اثرگذاری را بر فعالیت های این شرکت ها داشته و همچنین نرخ خوراک و فروش فرآورده های اصلی را تعیین می کند.

از این رو به نظر می رسد صورت های مالی منتشر شده از سوی شرکت های پالایشی در اردیبهشت ماه قابلیت اتکای بالایی ندارند و باید منتظر آخرین نرخ ها از سوی پالایش و پخش و همچنین تسویه حساب وزارت نفت با پالایشگاه ها در خصوص فروش محصولاتشان در اواخر خردادماه باشیم. چراکه شرکت ملی پالایش و پخش بصورت نیابتی فرآورده های پالایشگاه ها را به فروش می رسد و در اواخر خرداد اقدام به اعلام رقم دقیقی فروش و هزینه ها را به مجموعه های پالایشی می کند.

اما از سویی دیگر چون شرکت های پذیرفته شده در بورس مکلف به انتشار صورت های مالی سالانه تا آخر اردیبهشت ماه هستند، شرکت های پالایشگاهی بورسی نیز برای انجام این تکلیف صورت های مالی حسابرسی نشده خود را تا مهلت مقرر در کدال منتشر می کنند که همین امر سبب بروز برخی تغییرات در صورت های منتشر شده می شود.

 در پایان باید گفت این تاخیر از سوی پالایش و پخش هر ساله سبب بروز کج تابی هایی در تحلیل اهالی بازار سرمایه و نهایتا ایجاد جو هیجانی منفی در گروه سودآور پالایشی ها می شود. برای مثال سال گذشته نیز در تاریخ 31 اردیبهشت شرکت پالایش نفت تهران طی نامه ای به سازمان بورس اعلام کرد که به دلیل عدم ارائه آمار از سوی شرکت ملی پالایش و پخش در مورد مقدار و مبلغ فروش نفت کوره صادراتی این شرکت به میزان یک میلیارد و 150 میلیون لیتر در سال 95، «شتران» تا پایان اردیبهشت ماه قادر به ارائه صورت های مالی سال 95 نیست.