به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، عباس آرگون، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران میگوید: «تجلیل از کارآفرینان و فعالان اقتصادی، تجلیل از ثروت و دارایی آنها نیست، بلکه تجلیل از ابتکار عمل، مسئولیتهای اجتماعی و کارهای فرهنگی و... آنهاست. اگر بهای بیشتری به کارآفرینان داده شود، افراد بیشتری به کار اقتصادی مشغول میشوند، درنهایت میتوانیم به یک اقتصاد درونزا و بروننگر برسیم.»
نقش بخش خصوصی در پایهگذاری صنایع بزرگ تا چه اندازه اهمیت دارد؟ آیا توان و امکان این امر وجود دارد؟
قطعا سهم بخش خصوصی در اقتصاد ما بسیار ناچیز است و نیازمند توجه بیشتری به این مساله هستیم که اگر ما بخواهیم توسعه پایداری در کشور داشته باشیم و از وابستگی به درآمدهای نفتی فاصله بگیریم، باید به سمتی حرکت کنیم که نقش بخش خصوصی بیش از پیش شود و قسمت اعظم اقتصاد را تشکیل دهد. عمده اقتصاد ما اقتصاد دولتی و خصولتی است که لازم است شرایطی فراهم شود تا بخش خصوصی که از بهرهوری و مدیریت مناسبتری نسبت به بخش دولتی برخوردار است، سهم بیشتری پیدا کند. این امر قطعا باعث اشتغالزایی بیشتر در کشور خواهد شد، اما مستلزم این است که دولت هم به این جمعبندی برسد که فضا را برای تحرک بخش خصوصی آماده کند و حمایتهای لازم را انجام دهد. لازم است فضای کسبوکار برای فعالترشدن این بخش تسهیل و سرمایهگذاریها به سمت حوزههای مولد کشور هدایت شود. دولت باید به این باور برسد که از مسائل اقتصادی خارج شود، یعنی قیمتگذاری دستوری را کاهش دهد و تغییراتی در مباحث تعرفهگذاری ایجاد کند. این اصلاحات یکروزه اتفاق نمیافتد، ولی اگر یک ریلگذاری صحیح صورت بگیرد تا ما بتوانیم اقتصاد کشورمان را با الگوی مشخصی با استانداردهای جهانی مطابقت بدهیم، میتوانیم به یک اقتصاد پیشرو و موفق در کشورمان برسیم، اما اگر قرار باشد بر روال گذشته حرکت کنیم، قطعا به نتایجی میرسیم که امروز به آنها رسیدهایم. بنابراین ما نیازمند یک تغییر رویکرد و نگرش به موضوعات اقتصادی و بخش خصوصی هستیم. در این موارد، ما باید از حرف به عمل برسیم. اگر شعار تحقق توسعه اقتصادی، تداوم رشد اقتصادی یا تحرک بخش خصوصی را سر میدهیم، باید حمایتهای لازم را نیز انجام دهیم. اگر تنها به حرفزدن و شعار اکتفا کنیم و بستر و زمینههای لازم را در کشور ایجاد نکنیم، اهداف ما هیچگاه عملی نخواهند شد. تقدیری که از کارآفرینان و نخبگان در همایش امین الضرب صورت میگیرد، ارزشمند است و امید و انگیزه بیشتری برای فعالان اقتصادی برای فعالیت بیشتر فراهم میکند. به نوعی تجلیل از کارآفرینان و فعالان اقتصادی، تجلیل از ثروت و دارایی آنها نیست، بلکه تجلیل از ابتکارعمل، مسئولیتهای اجتماعی و کارهای فرهنگی و... آنهاست. به تعبیری تجلیل از جایگاه این افراد از منظر اجتماعی است، نه از جایگاه ثروت آنها. اگر بهای بیشتری به کارآفرینان داده شود، افراد بیشتری به کار اقتصادی مشغول میشوند، درنهایت میتوانیم به یک اقتصاد درونزا و برون نگر برسیم. البته این موارد را باید در مجموعه جامعی ببینیم و نباید تنها به اصلاح برخی امور اکتفا کنیم. ما اصلاحات متعددی در بخشهای مختلف نیاز داریم، البته بهصورت عملی. چون در اکثر مواقع، ما خیلی شعار میدهیم و کمتر عمل میکنیم. اگر حمایتهای لازم صورت بگیرد، همین اظهارنظر رئیس اتاق تهران نیز محقق خواهد شد. درواقع هرچیزی که قابل تصور باشد، قابل انجام هم هست، اما باید بسترهای لازم را نیز فراهم کنیم.
برای این منظور چه تسهیلات ویژهای باید لحاظ شود؟
تسهیلات باید به بخشهای مختلف ارائه شود. تسهیلات فقط دادن پول نیست، بلکه تسهیل فضای کسب و کار، تقویت دیپلماسی اقتصادی برای رونق صادرت کشور، تنشزدایی و حذف قوانین مزاحم از جمله مواردی هستند که باعث میشوند، فضا بهگونهای آماده شود تا افراد رغبت بیشتری برای حضور در کارهای مولد پیدا کنند. بازارهایی در کشور ما وجود دارند که از جذابیت بیشتری نسبت به بازارهای مولد و واقعی برخوردارند که لازم است اینها را ابتدا ساماندهی و اصلاح کنیم تا بخشهای واقعی توسعه پیدا کنند. در همین راستا، باید از کارآفرینان تجلیل شود و حمایتهای بیمهای و مالیاتی صورت بگیرد، باید مالکیت کارآفرینان را به رسمیت بشناسیم و امنیت سرمایهگذاری را برای آنها فراهم کنیم. همچنین ابزارهایی باید محقق شوند تا کارآفرینان خودشان را در مقابل نوسانات بیمه کنند، اینها از جمله مواردی هستند که باعث ایجاد رغبت و انگیزه بیشتر برای فعالیت اقتصادی میشوند.
حضور بخش خصوصی در صنایع بزرگ و در کل اقتصاد کشور چه سودی در بر دارد؟
بخش خصوصی قطعا نسبت به بخش دولتی از بهرهوری بیشتری برخوردار است و کمک میکند که امور اقتصادیتر اداره شوند. مدیریت اقتصادی بخش خصوصی به مراتب قویتر و کارآمدتر از بخش دولتی است، این کمک میکند و اگر بستر اولیه فراهم شود، به مراتب تعاملات بینالمللی بیشتری شکل میگیرد. در این راستا هم باید توجه ویژهای به مزیتهای کشورمان داشته باشیم. ما نباید همهچیز بسازیم، چون در همهچیز مزیت نداریم. ما باید اولویتبندی کنیم، آیا باید در همه صنایع ورود کنیم؟ خیر. بلکه باید در صنایعی که مزیت داریم و زیرساختهای آن فراهم است، داخل شویم. در غیر اینصورت با ورود به بخشهایی که مزیت نداریم، بهای تمامشده کالاها بالا خواهد بود و توان رقابت از ما در بازارهای جهانی گرفته میشود. ما باید در بخشهایی که بیشتر مزیت داریم، سرمایهگذاری کنیم. لازم است دولت راهبرد استراتژیک را برای توسعه صنعتی و اقتصادی کشور تنظیم کند و برنامهمحور باشیم. برنامهمحوری برای پیشبرد مسائل اقتصادی بسیار مهم است.
به نظر شما در حال حاضر ما در چه حوزههایی دارای مزیت هستیم؟
ما در حوزههای مختلفی چون نفت، گاز و پتروشیمی، ترانزیت کالا، گردشگری، صنایع دستی، فرش، معدن و... ظرفیتهای بالایی برای سرمایهگذاری داریم. در این حوزهها میتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم، اگر بستر فراهم باشد.