به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تبیان، شما تصمیم گرفته‌اید آخر هفته سری به والدین‌تان بزنید و اوقاتی را در کنارشان بگذرانید اما به خوبی می‌دانید که رفتن به خانه والدین و سپری کردن وقت در آنجا هیچ چیز تازه‌ای ندارد جز اینکه باز هم مثل گذشته شاهد بحث و گفت و‌گوی آنها بر سر موضوعات حل نشده خواهید بود. چه بسا وضعیت در حال حاضر بدتر از گذشته هم باشد چون پس از عمری زندگی و انباشته شدن اختلافات کهنه اکنون بحث‌ها و تنش‌ها پیچیده‌تر هم شده‌اند.
برای شما بسیار سخت خواهد بود که ببینید والدین‌تان همچنان بر سر موضوعات مختلف با هم دچار مشکل هستند. به نظر می‌رسد که آنها از حضور شما در زندگی‌شان خوشحال هستند و هیچ چیز برایشان دلپذیرتر از دیدار با شما نیست اما اوقاتی که شما می‌توانستید به خوشی بگذرانید همیشه آمیخته با تلخی متلک‌ها، طعنه‌ها، فریادها و انتقادهای دائمی است.
لابد بارها از خودتان پرسیده‌اید که چرا با وجود اینهمه مساله حل نشده آنها حاضر به ادامه زندگی شده‌اند. البته آنچه که آزاردهنده‌تر است ادامه این روند ظاهرا بی‌پایان است. برای شما همیشه این سوال پیش می‌آید که بعد از یک عمر زندگی چرا یکی از آنها کوتاه نمی‌آید تا این چرخه معیوب متوقف شود؟ نکته عجیب دیگری که وجود دارد این است که آنها طوری رفتار می‌کنند که گویی همه‌چیز طبیعی است.
احتمالا شما بارها تلاش کرده‌اید که این رابطه را بهبود بدهید. با پدر و مادرتان حرف زده‌اید و از آنها خواسته‌اید تا این روند را ادامه ندهند. ممکن است حتی از موضع خشم و عصبانیت سعی کرده باشید آنها را با تاثیر رفتارشان بر زندگی‌تان تحریک کنید. حتما انتقاداتی کرده‌اید و به هر شکلی خواسته‌اید میان جروبحث‌های همیشگی آنها میانجی‌گری کنید. اما متاسفانه تلاش‌های شما هیچ تاثیری نداشته‌اند و آنها هرگز تغییری در رفتار خود نداده‌اند.
اکنون پس از این همه سال چه باید بکنید؟ چگونه باید با وجود خاطرات بد درگیری‌ها و بحث‌های همیشگی با آنها کنار بیایید؟ چگونه می‌توانید یک روز خود را در کنار آنها بگذرانید بدون اینکه رفتارهایشان باعث آزارتان شود؟ آیا واقعا باید کاری برای پایان این مشاجرات انجام بدهید؟
بی‌طرف و خنثی
واقعیت این است که پس از چند دهه زندگی مشترک در حالی که مشاجره در مورد هر مساله‌ای به عادت تبدیل شده است تغییر و اصلاح رفتار کار دشواری است. لااقل این وظیفه شما نیست که اکنون وقت و انرژی خود را صرف این کار کنید. بنابراین بهتر است فقط از اوقاتی که در کنار آنها می‌گذرانید بهره بهتری ببرید. اولین قدم این است که یاد بگیرید وقتی دعوا و بحث بالا گرفت بی‌طرف باقی بمانید و تمرکز خود را از روی بحث بردارید. سعی نکنید جانب کسی را بگیرید و یا در بحث مشارکت کنید. همین که شما دخالت نکنید بحث زودتر خاتمه پیدا می‌کند چون والدین اغلب تمایل دارند در میان بحث‌ها یارکشی کنند. زمانی که شما بی‌طرف باشید آنها ناچار می‌شود بحث را تمام کنند.
نادیده گرفتن
مشاهده درگیری و تنش والدین شما را در هر سنی که باشید عصبی، پریشان و به شدت غمگین و مضطرب می‌کند. واقعیت این است که پس از یک عمر دعوا شما به این مساله عادت نخواهید کرد. از سوی دیگر شما دیگر کودک نیستید که نتوانید نسبت به آن واکنش مشخصی داشته باشید. ممکن است مداخله کنید و بخواهید حرفی بزنید، عصبانیت و خشم‌تان را نشان بدهید و یا شما هم تبدیل به یکی از طرف‌های درگیری شوید. اما بهترین کار این است که اساسا حرف و تنش را نادیده بگیرید. اگر احساس می‌کنید این بحث‌ها شما را عصبی و پریشان کرده است از موقعیت دور شوید. اتاق را ترک کنید، خود را مشغول کاری کنید و یا به بهانه‌ای خانه را برای مدت کوتاهی ترک کنید.
تقویت روابط
یکی از بزرگترین آسیب‌های روابط پر تنش والدین این است که شما به عنوان یک فرد بزرگسال هم نمی‌توانید یک رابطه صمیمی و نزدیک با آنها برقرار کنید. همیشه فاصله‌‌ای وجود دارد که شما را آزار می‌دهد. والدینی که مدام با یکدیگر مشاجره می‌کنند اغلب این رفتار را با فرزندان خود نیز دارند و هیچ بعید نیست که خود شما هم هنگام مکالمه با آنها از همین الگو پیروی کنید و بحث‌هایتان به تنش کشیده شود. با این حال شما نیاز به روابط قوی عاطفی دارید. اگر نمی‌توانید این رابطه را با والدین خود شکل بدهید به دنبال یک دوست، یک تکیه‌گاه و رابطه عاطفی خوب باشید تا بتوانید با حمایت و دریافت توجه کافی کمی از مشکل ارتباطی خود را حل کنید. در این صورت کمتر خود را درگیر مشکلات والدین می‌کنید و اجازه می‌دهید زندگی شما و آنها پیش برود.
یک قدم بیشتر
اگر برایتان پذیرش این واقعیت سخت است و نمی‌خواهید آنها را به حال خود رها کنید و اگر هنوز امید دارید که بتوانید اندکی در تغییر رفتار آنها تاثیر گذار باشید می‌توانید یک قدم بیشتر بردارید. با والدین خود درباره تاثیر رفتارشان حرف بزنید. شاید شما بتوانید یادشان بدهید که چگونه می‌توانند یک بحث بد را به یک بحث خوب تبدیل کنند.
به والدین پیشنهاد بدهید که درباره بحث و بد و بحث خوب چیزهای تازه‌ای یاد بگیرند. همیشه این امکان وجود دارند که با مطالعه و آموزش عادت‌های اشتباه تغییر کنند. تنها امید شما می‌تواند این باشد که آنها را درگیر روند آموزش نحوه گفتگو کنید.
از سوی دیگر برخی از والدین اصولا متوجه تاثیر رفتار خود بر دیگران نیستند. اگر شما کسی هستید که هرگز درمورد احساسات خود حرفی نزده‌اید اکنون می‌توانید این شانس را امتحان کنید و به آنها بگویید که این رفتارها چقدر برایتان آزاردهنده است. شاید لازم باشد درباره احساس ناامنی خود حرف بزنید و به آنها یادآور شوید که چگونه بی‌توجهی آنها به تاثیر رفتارشان باعث ناراحتی شما شده است.
در نهایت شما می‌توانید یک الگوی مناسب باشید؛ این یعنی راه آنها را در زندگی‌تان پیروی نکنید. سعی کنید آرام و صبور باشید. شنونده خوبی باشید و تلاش کنید بدون جانبداری با آنها به اندازه‌ای که لازم است همدلی کنید. همدلی کردن به معنای تایید رفتارهای اشتباه آنها نیست اما به این معنی است که به پدرومادرتان بفهمانید که متوجه احساس و عواطف و نیازهایشان هستید.
واقعیت این است که ناکام ماندن تلاش‌های شما در رابطه با چنین والدینی بسیار محتمل است. اگر به این نتیجه رسیده‌اید که کاری از عهده شما بر نمی‌آید و آنها تغییر ناپذیرند سعی کنید فقط بخاطر خودتان روی موضوعات و روش‌هایی تمرکز کنید که باعث می‌شود از ارتباط محدود خود با آنها لذت ببرید.منبع: اطلاعات
