توجه دولت به نوسازی و بهسازی بافت‌های فرسوده و تاریخی موضوعی است که اگر مورد توجه دولت قرار بگیرد، می‌تواند راه مطمئنی برای ایجاد درآمد پایدار شهری باشد. بافت‌های فرسوده و تاریخی ظرفیت‌های نهفته در درون شهرها هستند که دولت سال‌های متوالی نسبت به این ظرفیت‌ها بی‌تفاوت بوده است.
بی‌تفاوتی به بهسازی بافت‌های ناکارآمد موجب شده بافت‌های فرسوه هر روز فرسوده‌تر و بافت‌های تاریخی به فرسوده تبدیل شوند و متاسفانه دولت‌ها در طول سال‌های اخیر نتوانسته اند فرآیندهای احیا، مرمت و بازسازی را در این بافت‌ها به درستی اجرا کنند.
نکته ای که باید به آن توجه کنیم این است که بافت‌های فرسوده و تاریخی می‌توانند منشا درآمد زایی کلانی برای کشور باشند و این موضوع می‌طلبد که مجلس و دولت اعتبارات لازم را برای تزریق منابع برای نوسازی این بافت‌ها اختصاص دهند. در عین حال بافت‌های فرسوده و تاریخی می‌توانند منشا درآمد زایی کلانی برای کشور باشند و قاعدتا مجلس باید از تزریق منابع صندوق توسعه ملی به نوسازی بافت‌های فرسوده استقبال کند، زیرا در صورت توسعه صنعت گردشگری بافت‌های تاریخی می‌توانند منبع کسب درآمد باشند.
اما در حالی ما از توجه به نوسازی و بهسازی بافت‌های فرسوده و تاریخی غافل بوده ایم که در بسیاری از کشورهای پیشرفته از بافت‌های تاریخی در راستای درآمدزایی استفاده کرده اند و این کاری است که ما هم باید در رابطه با این بافت‌ها انجام دهیم تا ضمن خارج کردن این بافت‌ها از مخاطره آمیز بودن به توسعه اقتصادی کشور هم کمک کنیم.
*عضو کمیسیون عمران مجلس
