به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایرنا، این میزان حیف و میل ارزی ناشی از یک اختلاف آماری جدای از هزینه هایی است که واردات مازاد بر تولید داخلی تحمیل می کند.

وزارت صنعت، معدن و تجارت میزان سرانه مصرف برنج برای هر ایرانی را بین 40 تا 42 کیلوگرم محاسبه می کند، در حالی که بر اساس برآورد جهاد کشاورزی، میانگین مصرف سرانه این محصول راهبردی تنها 36 کیلو گرم است.

بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، جمعیت کنونی کشور 80 میلیون نفر است . مصرف برنج این تعداد جمعیت بر اساس سرانه 42 کیلو گرم وزارت صنعت سالیانه سه میلیون و 360 هزار تن و با مقیاس وزارت جهاد کشاورزی 2 میلیون و 880 هزار تن محاسبه می شود. اختلاف این دو رقم 480هزار تن است.

بر پایه آمارهای وزارت جهاد کشاورزی ، سالانه حدود 2 میلیون تا 2 میلیون و 200 هزار تن برنج سفید در کشور تولید می شود که عمده آن در استان های گیلان و مازندران به دست می آید که حدود 480 هزار هکتار شالیزاری دارند.

بنابر این اگر بر اساس سرانه مصرف 42 کیلو گرمی وزارت صنعت محاسبه کنیم باید سالانه حدود یک میلیون و 200 هزار تن برنج وارد شود و بر اساس رقم سرانه مصرف 36 کیلو گرمی وزارت جهاد کشاورزی هم نیاز کشور واردات کمتر از 700 هزار تن است . اختلاف این دو رقم هم به 500 هزار تن می رسد.

چنانچه هر تن برنج وارداتی را با نرخ یکهزار دلار محاسبه کنیم ، نیازمند تامین دستکم 500 میلیون دلار ارز یارانه ای خواهیم بود . با توجه به این که وارد کنندگان این روزها سنگ نرخ یکهزار و 200 دلار را برای واردات هر تن برنج به سینه می زنند ، میزان ارز یارانه ای مورد نیاز به 600 میلیون دلار خواهد رسید .