به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، شیل آمریکا در حال حاضر در تحلیل‌های پیرامون رشد نفت، مورد توجه اصلی قرار دارد و در حقیقت، سریعتر از آنچه پیش از این انتظار می‌رفت، رشد می‌کند. اما رشد هزینه و فشار سرمایه‌گذارانی که سود را به تولید ترجیح می‌دهند، ممکن است روند رشد شیل را در آینده آهسته کند.
در این بین، نفت فراساحلی که از کاهش سرمایه گذاری در دوران رکود لطمه دید، اکنون با پروژه‌هایی بازمی‌گردد که از نظر اقتصادی بهبود یافته‌اند و در برخی از موارد، شیل آمریکا را به چالش می‌کشند. این امر به دلیل کاهش هزینه از سوی شرکت‌های بزرگ نفتی پس از سال ۲۰۱۴ برای ساده‌تر کردن طراحی است تا با نفت برنت ۶۰ دلاری به همان میزانی سود کنند که چهار سال پیش با نفت ۱۰۰ دلاری داشتند.
به گفته تحلیلگران شرکت برن اشتاین، حدود ۴۰ پروژه فراساحلی جدید ممکن است امسال تصویب شوند که در مقایسه با ۲۹ پروژه تصویب شده در سال ۲۰۱۷ و ۱۴ پروژه در سال ۲۰۱۶ رشد قابل ملاحظه‌ای را نشان می‌دهد. انتظار می‌رود اکثر پروژه‌های فراساحلی کوچکتر و معادل ۴۲ هزار بشکه در روز نفت در مقایسه با ۶۹ هزار بشکه در روز برای پروژه‌های سال گذشته باشند.
غول‌های نفتی تاکنون کاهش هزینه قابل توجهی را برای پروژه‌های فراساحلی خود اعلام کرده‌اند.
شل ماه گذشته اعلام کرد که میدان نفت و گاز پنگوئن را در دریای شمال انگلیس بازسازی خواهد کرد تا مطابق با قیمت سر به سر پایین ۴۰ دلار در هر بشکه و پیک تولید ۴۵ هزار بشکه در روز فعالیت کند.
استات اویل نیز اعلام کرده قیمت سر به سر نفت را برای فاز نخست میدان فراساحلی یوهان اسوردراپ به پایین ۱۵ دلار در هر بشکه کاهش داده است.
به گفته تحلیلگران، تمرکز این شرکت‌ها به ساده‌سازی، بهبود طراحی و اعمال بهره‌وری، فعالیت‌های فراساحلی آنها را با پروژه‌های شیل آمریکای شمالی رقابتی می‌سازد.
اگر صنعت بخواهد افت تولید میادین نفتی فعلی را جبران کند، توسعه فراساحلی ضروری است. حتی با وجود رونق فعالیت‌های تولیدی فعلی، شیل تنها هفت درصد از عرضه جهانی ۹۸ میلیون بشکه در روز را تشکیل می‌دهد در حالیکه سهم نفت فراساحلی از میزان عرضه، بیش از یک چهارم است.
نشانه‌هایی وجود دارد که از بازگشت خوش‌بینی به صنعت بالادستی حکایت دارد و طبق گزارش شرکت وود مک‌کنزی، شرکت‌ها امسال توسعه نفت ارزش بالا و کم هزینه را ترجیح می‌دهند.
وود مک‌کنزی در گزارش خود پیش‌بینی کرده است غول‌های نفتی و شرکت‌های نفتی ملی برای منابع فراساحلی شناسایی شده برزیل به شدت رقابت می کنند و انتظار می‌رود مناقصه مکزیک در سال جاری درخواست‌های بالایی را جذب کند.
در نتیجه ریزش قیمت نفت، سرمایه‌گذاری‌های فراساحلی جهانی از رکورد ۳۳۵ میلیارد دلار سال ۲۰۱۴ افت شدیدی پیدا کرد زیرا شرکت‌ها ناچار بودند تا چگونگی سودآور کردن پروژه‌های پرهزینه در قیمت پایین نفت را مورد ارزیابی مجدد قرار دهند. در سال ۲۰۱۷ این شرکت‌ها خوش‌بین شدند و امسال سرمایه‌گذاری فراساحلی جهان حداقل ۱۵۵ میلیارد دلار خواهد بود و پس از آن رشد سالانه مداومی خواهد داشت.
به گفته تحلیلگران "ریستاد انرژی"، سرمایه‌گذاری فراساحلی تا سال ۲۰۲۲ حدود ۲۳۰ میلیارد دلار بازدهی خواهد داشت که همچنان ۲۵ درصد کمتر از رکورد بالای سال ۲۰۱۴ است اما نشان می‌دهد که صنعت با جدیت مدیریت هزینه را دنبال می‌کند.
