به گزارش اقتصادآنلاین، وقتى راننده مى خواهد مبادرت به تعویض دنده کند، ابتدا باید پدال کلاچ را بفشارد. در این سیستم کلاچ رابطه بین موتور و گیربکس را قطع مى کند و از انتقال قدرت به چرخ ها جلوگیرى مى کند سپس راننده با دست، دنده مورد دلخواه را انتخاب مى کند. در این مرحله حلقه دندانه داری دور دو چرخ دنده را هماهنگ می کند. این اجزا ،مکانیزم های هماهنگ کننده دور یا synchronizer نامیده مى شوند. این مکانیزم دنده ها را قبل از این که با هم درگیر شوند هم سرعت مى کند تا از خرد شدن چرخ دنده ها جلوگیرى شود. وقتى که چرخ دنده جدید درگیر شد راننده پدال کلاچ را رها مى کند.با این کار دوباره موتور به گیربکس وصل مى شود و نیرو مجددا به چرخ ها منتقل مى شود. پس در یک سیستم انتقال قدرت معمولى جریان دائمى قدرت از موتور به چرخ ها وجود ندارد. قطع و وصل شدن جریان قدرت پدیده اى را به نام torque interrupt  یا- shift shock شوک ناشی از تعویض دنده- به وجود مى آورد. اگر راننده کار آزموده نباشد سرنشینان خودرو در ضمن تعویض دنده به جلو و به عقب پرتاب شده و تکان های شدیدی به آن ها وارد می شود که مطلوب نیست.

یک گیربکس دو کلاچه از دو مجموعه کلاچ استفاده مى کند و در عین حال پدال کلاچ ندارد ، بلکه کنترلرهاى الکترونیکى و هیدرولیکى پیچیده اى عملکرد کلاچ ها را کنترل مى کنند . در سیستم انتقال قدرت دو کلاچه، کلاچ ها مستقل از هم عمل مى کنند. یک کلاچ چرخ دنده هاى فرد را کنترل مى کند و دیگرى چرخ دنده هاى زوج. با استفاده از این شیوه دنده بدون قطع جریان نیرو از موتور به چرخ ها تعویض مى شود.

این سیستم به شکل زیر عمل مى کند:

رانندگان مى توانند حالت اتوماتیک کامل را براى خودروی خود انتخاب کنند و تمام وظایف تعویض دنده را به کامپیوتر محول کنند.در این حالت رانندگى بسیار شبیه به رانندگى با خودروی مجهز به گیربکس اتوماتیک هیدرولیکی است چون به ترتیب یک چرخ دنده را درگیر و دیگرى را از درگیری خارج مى کند. این امر سبب کاهش شوک ناشی از تعویض دنده- shift shock-  می شود. مهم تر از همه تعویض دنده تحت نیروی کنترل شده انجام مى گیرد. یعنى یک جریان قدرت ثابت و پایدار بین موتور و چرخها همواره وجود خواهد داشت. مکانیزمی متشکل از دو شفت با جدا کردن چرخ دنده هاى فرد و زوج تمام موارد فوق را ممکن مى سازند.

یک شفت دو قسمتى در مرکز DCT قرار دارد. بر خلاف گیربکس هاى معمولى که همه چرخ دنده ها روى ورودى قرار دارند، گیربکسDCT  ، چرخ دنده هاى زوج و فرد را به وسیله دو شفت ورودى از هم جدا مى کند. شفت خارجى به صورتى سوراخ شده که محفظه اى را براى شفت داخلى فراهم مى کند و شفت داخلى در آن قرار مى گیرد. شفت خارجى به چرخ دنده هاى دو و چهار و شش وصل است و شفت داخلى به چرخ دنده هاى اول ،سوم و پنجم متصل است.

یک کلاچ چرخ دنده هاى دوم و چهارم و ششم را کنترل مى کند و کلاچ دیگر به صورت مستقل چرخ دنده هاى اول ،سوم و پنجم و دنده عقب را کنترل مى کند.این همان چیزى است که تعویض برق آساى دنده ها را ممکن مى کند و در عین حال قدرت همواره به صورت ثابت به چر خها منتقل مى شود. سیستم انتقال اتوماتیک استاندارد نمى تواند این نیاز را برطرف کند زیرا در این سیستم براى تمام چرخ دنده ها از یک کلاچ استفاده مى شود.

برای مشاهده تصاویر و کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید