به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم، فناوری بلاک چین به‌عنوان یکی از فناوری‌هایی است که اینترنت را هرچه بیشتر از حالت عمومی و متمرکز و سلسله‌مراتبی به‌سمت افقی شدن سوق می‌دهد. در این مدل امنیت اطلاعات به‌جای یک یا چند مرکز مخصوص، توسط تعداد زیادی کاربران تأمین می‌شود، برای مثال دزدیدن کلوچه از مغازه‌های خلوت بسیار ساده‌تر از دزدیدن آن از یک فروشگاه بزرگ در حضور هزاران شاهد است.
بلاک چین (Blockchain) از دو کلمه Block (بلوک) و Chain (زنجیره) ایجاد شده است. این فناوری در حقیقت زنجیره‌ای از بلوک‌هاست. به‌طور کلی بلاک چین یک سیستم ثبت اطلاعات و گزارش توزیعشده و به‌صورت غیرمتمرکز است.
بیت کوین اولین کاربرد از این فناوری بود و از بلاک چین برای ذخیره اطلاعات دارایی کاربران بهره برد. اگر بلاک چین یک سیستم عامل باشد، بیت کوین نرم‌افزاری روی این سیستم عامل است.
در هر بلاک هر اطلاعاتی می‌تواند ثبت شود; از جرم و جنایت‌های یک فرد تا نمایش اطلاعات حساب برای دارایی‌ها مانند بیت کوین. در بلاک چین اطلاعات در بلاک‌ها قرار می‌گیرند و با هم به‌صورت زنجیره‌ای مرتبط می‌شوند.
در واقع بلاک‌چین یک فناوری جدید و پروتکلی اینترنتی است که در تراکنش‌های مالی آنلاین به‌کار گرفته می‌شود؛ اما می‌توان موارد استفاده دیگری نیز برای آن پیدا کرد.
ریچارد مولدز (Richard Moulds)، مدیر ارشد شرکت امنیت الکترونیکی ثیلز (Thales e-Security)، گفت: «بلاک‌چین می‌تواند اعتماد مردم به اینترنت را افزایش دهد؛ به‌عنوان مثال می‌تواند علاوه بر متصل کردن اشیا به یکدیگر و اینترنت، رابطی برای تراکنش‌های مالی بین مردم و اشیا مختلف نیز باشد.»، در حالی که عده زیادی فکر می‌کنند، تنها کاربرد بلاک‌چین، استفاده در بیت‌کوین است.
آجای ویج (Ajay Vij)، معاون مدیر و رییس بخش خدمات مالی شرکت اینفوسیس (Infosys)، گفت: «بلاک‌چین طراحی شد تا جلوی کلاه‌برداری در معاملات گرفته شود. این فناوری یک پایگاه داده توزیعشده است که هر کسی می‌تواند در آن اعتبار معاملات را بررسی کند».
فناوری بلاک‌چین تقریباً مانند امضای دیجیتال عمل می‌کند. گرت استیفنز (Gareth Stephens)، رییس بخش توسعه طرح‌ها در شرکت انگلیسی جمع‌آوری اطلاعات جی.بی.جی. (GBG)، گفت: «بلاک‌چین یک پلت‌فرم توزیعشده است که امکان انتقال اطلاعات از یک مکان به مکان دیگر را با امنیت بالا فراهم می‌کند».
بلاک‌چین یک فناوری متن‌باز است و کسی صاحب آن نیست، این فناوری یک مجری مرکزی برای تأیید تراکنش‌های انجام‌شده ندارد و به‌صورت خودکار شبکه را تنظیم می‌کند.
استیفنز می‌گوید: «در حقیقت نکته اصلی فناوری بلاک‌چین، قدرت بسیار بالای تنظیم خودکار آن است».
بیشترین شهرت بلاک‌چین تا این لحظه استفاده از آن به‌عنوان سامانه‌ای برای رمزنگاری معاملات پول اینترنتی مانند بیت‌کوین است. اما علاوه بر آن از فناوری بلاک‌چین می‌توان در زیرساخت‌های مالی موجود مانند سهام، اوراق قرضه و زمینه‌های بسیار دیگری استفاده کرد. استفاده از این فناوری و جایگزینی آن با فناوری‌های امروزی، می‌تواند بر سرعت دسترسی به اینترنت نیز تأثیر بگذارد.
از بلاک‌چین می‌توان در زمینه‌های صنعتی، پزشکی و زمینه‌های بسیار دیگری استفاده کرد، به‌عنوان مثال می‌توان آن را در بخش پزشکی که سوابق بیماران دستکاری می‌شود به‌کار گرفت. این فناوری به پزشکان اجازه می‌دهد تا پرونده‌ای از سوابق بیماران را با امنیت بالا ذخیره کرده و آنها را در صورت لزوم در اختیار دیگر بیمارستان‌ها و مراکز درمانی قرار دهند. این کار علاوه بر افزایش امنیت ذخیره‌سازی و انتقال داده‌ها، باعث کاهش خطرها و هزینه‌های مدیریت داده می‌شود.
گرچه این فناوری مزایای بسیاری دارد، اما اخیراً برخی از افراد و شرکت‌ها از این طریق اقدام به طراحی پول مجازی و رمز ارز نموده‌اند که این اقدام باعث دور زدن نظام‌های مالی رسمی در دنیا خواهد شد، از همین رو بسیاری از کشورهای مختلف علیه آن موضع‌گیری کرده‌اند.
مؤسسات مالی، شرکت‌هایی هستند که بلاک‌چین را وسیله‌ای برای افزایش موفقیت‌های خود می‌دانند. وینکلسپکت گفت: «آنها می‌توانند در حالی که سامانه‌هایشان با پلت‌فرم‌های شرکت‌های دیگر سازگار است، داده‌های مربوط به موجودی و دارایی‌های خود را به‌صورت رمزنگاری‌شده و با امنیت بالا، تولید، مدیریت و ذخیره کنند. این شرکت‌ها می‌توانند خدماتی یا دیگر مؤسسات مالی باشند».
البته مؤسسات مالی و بانک‌هایی که از بلاک‌چین استفاده می‌کنند، باید خطر کاهش قدرت در بازار تبادلات ارزی را بپذیرند.
استیفنز گفت: «بانک‌ها، به‌عنوان مجریان اصلی بازار تبادلات ارزی شناخته می‌شوند؛ اما این فناوری و بیت‌کوین، خلأ بزرگی در این بخش ایجاد می‌کنند؛ اما در هزینه ایجاد زیرساخت‌ها صرفه‌جویی خواهد شد».
مقامات بانک انگلیسی سانتاندر (Santander) پیش‌بینی می‌کنند، بلاک‌چین می‌تواند در سال 2022 به‌صورت سالانه 20 میلیارد دلار ذخیره مالی برای بانک‌ها فراهم کند.
ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک‌چین
هر کشوری واحد رسمی پول و یا ارز خود را دارد، مثلاً اکثر کشورهای اروپایی از یورو استفاده می‌کنند، ارز روسیه روبل و ایالات متحده آمریکا دلار است و در بانک‌ها یا مبادلات خارجی از ارز مشخصی برای انتقال به حساب افراد و شرکت‌ها استفاده می‌شود.
اکنون چند سالی است که در مقابل این ارزهای رسمی ارز دیجیتال که یک شکل از پول الکترونیکی است مطرح گردیده که از رمزنگاری برای انتقال در اینترنت استفاده می‌شود. اولین ارز دیجیتال بیت‌کوین است که در سال 2009 ایجاد شد و اکنون پادشاه دنیای ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود.
در چند سال گذشته ارزهای دیجیتال زیادی معرفی و عرضه شده‌اند و در حال حاضر حدود 900 ارز دیجیتال در بازارهای جهانی تجارت می‌شود که به‌غیر از بیت‌کوین، ارزهای دیگری به‌نام اتریوم، ریپل و لایت‌کوین مشهور هستند. نکته مهم در رابطه با ارزهای دیجیتال این است که به‌خلاف طلا و نقره، نقدینگی‌های دیجیتال ارزش ذاتی ندارند و تنها دلیل ارزش آنها اعتقاد و اعتماد مردم به ارزش آنهاست و ویژگی‌های منحصر به فردی مانند گمنامی در معاملات عدم وابستگی به سیستم‌های مالی و... را دارا است.
رشد 8برابری قیمت بیت‌کوین در یک سال، نشان می‌دهد حجم زیادی از سرمایه‌های دلاری به‌سمت بیت‌کوین هدایت شده تا ظرف یک سال با ایجاد چنین رشد قیمتی، برای آن جذابیت ایجاد شود و دلارهای بیشتری به‌سمت آن حرکت کند، در واقع دلارهای سرگردان جذب می‌شود و کاهش ارزش دلار و تورم اقتصاد آمریکا کنترل می‌گردد، چنانچه چندی پیش یکی از بنیانگذاران لابراتوار کسپرسکی به‌نام ناتالیا کسپرسکی ادعا کرده که بیت‌کوین یک پروژه ساختگی از طرف آژانس‌های اطلاعاتی در آمریکاست.
نمودار زیر کاهش شدید ارزش بیت‌کوین در ماههای اخیر را نشان می‌دهد.
