اقتصاد آنلاین - فائزه مومنی؛ محمدعلی نجفی در برنامه گفتوگوی خبری شبکه تلویزیونی تهران گفت: بودجه سال 96 از نظر مالی سال مشکلی برای شهرداری است.امسال دو هزار میلیارد تومان از درآمدهای شهرداری به دلیل مصوبه مجلس کم میشود.
وی گفت: ما به دنبال درآمد بیشتر از منابع پایدار و مدیریت منابع هستیم.یکی از راهبردهای ما برای اداره شهرداری، مشارکت شهروندان در اداره شهر است، شهروندان باید نسبت به شهر احساس مسئولیت بکنند و مشارکت کنند و این مشارکت نیازمند اعتماد آنهاست. شهروند تهرانی باید به شهرداری اعتماد داشته باشد و لازمه این اعتماد هم شفافیت است.
نجفی افزود: ما به دنبال این هستیم که همه تصمیات شهرداری شفاف باشد، اینکه چرا گرفته شد، چرا گرفته شده را باید به اطلاع همه مردم برسانیم و شفاف باشیم.هر شهروندی تا یک تا دو ماه دیگر میتوانند اطلاعات قراردادهای بالای یک میلیارد شهرداری را در سایت شهرداری ببینند.من واقعگرا هستم و اهل دادن شعارهای غیرقابل اجرا واقعا نیستم، سوابق مدیریتی من هم این را نشان میدهد.
وی درباره نحوه اجرای برنامه هایش گفت: خیلی از مواردی که گفتم باید ظرف چهارسال انجام شود و دکمهای وجود ندارد که بزنم و همه چیز ناگهان درست شود. شهرداری تشکیلات وسیعی برای انتشار کتاب دارد که این درست نیست. شهرداری باید خود را سبک و چالاک بکند.
نجفی با تاکید بر لزوم برون سپاری در شهرداری گفت: جمعآوری زباله شهرداری وظیفه شهرداری است اما بخش خصوصی این کار را میکند، در بقیه کارها هم همینطور است. در دوره من هرکاری که بخش خصوصی بتواند خدمت موثری به شهر بدهد، شهرداری وارد آن نمیشود و برون سپاری میکند، قطعا راندمان بالا میرود.
محمدعلی نجفی در برنامه گفتوگوی خبری شبکه تلویزیونی تهران در پاسخ به سئوال مجری که از سلامت قلب او پرسید گفت: من خیلی ممنونم که شما نگران سلامت من هستید، فراموش نکنید من بعد از سال 92 هم مسئولیت اجرایی داشتم، سه ماه سرپرست وزارت علوم بودم و بعد از آن هم مسئولیتهای دیگری در دولت داشتم.
وی افزود: در سال 92 بیمارستان رفتم، یک استنت یا فنر در قلب من گذاشتند و پزشکان گفتند یکسال اول فقط خطر وجود دارد و باید مراقبت کنید و بعد از آن مشکلی ندارید، الان سه سال و نیم از آن روز گذشته و الحمدالله مشکلی ندارم.
نجفی گفت: مسئولینی را میشناسم که در پستهای سنگین مسئولیت دارند و یا در پستهای قانونگذاری هستند و چهار پنج استنت در قلب خود دارند، البته عمر دست خداست و زیر این گنبد کبود هیچ کس از آینده خود خبر ندارد.