یعقوب دوجی، رئیس هیئت مدیره اتحادیه سراسری تعاونی‌های صیادی ایران، درباره مشکلات تعاونی‌های صیادی ایران گفت:در حال حاضر حدود 468 تعاونی صیادی در تمام مناطق مرزی شمال و جنوب کشور داریم. نزدیک به 9اتحادیه صیادی استانی هم داریم که حدود 152 نفر از صیادان تحت پوشش اتحادیه هستند.

به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از تسنیم، وی ادامه داد:حدود 12هزار نفر در شمال کشور و الباقی در جنوب کشور فعالیت دارند. صیادان سالیانه 600 هزار تن در سال تولید دارند که نقش موثری در تولید کشور دارد. 50درصد از این تولیدات در بخش ماهیان صنعتی است که در صنعت کنسرو استفاده می‌شود.

رئیس هیئت مدیره اتحادیه سراسری تعاونی‌های صیادی ایران با بیان اینکه مشکل عمده صیادان در بحث بیمه است افزود:برای تعاونی‌هایی که بیشتر از 10نفر هستند، پرداخت حق بیمه 27 درصد است. یعنی بالاترین حق بیمه است.پیگیری‌هایی هم جهت کاهش این نرخ تا 18درصد انجام شده است تا حدودی هم عملیاتی شده اما به اجرا نرسیده است.

دوجی گفت: در سال 95 حدود 30 میلیارد تومان بلا عوض از دولت دریافت کردیم و نزدیک به 1500 نفر از صیادان حاشیه سواحل بندر انزلی  که دچار مشکل هستند را بازخرید کردیم. چرا که غیر اقتصادی شده بودند. در سال 94 هم حدود 7 میلیارد تومان برای استان گیلان بلاعوض در جهت حل مشکل صیادان آن منطقه پرداخت کردیم و نزدیک 2هزار نفر صیادان استان بازخرید شدند.

وی در ادامه به مشکل سوخت شناورهای دیزلی صیادان اشاره کرد و گفت:یک عده از صیادان به آب‌های بین الملل برای صید تن ماهیان می‌روند و دیگر صیادانی هستند که این افراد مشکل سوخت دارند . شرکت نفت یک سوخت سهمیه ای به این صیادان که شناور گازوئیلی داشتند می‌داد اما مدتی است که تلاش می‌کند تا این سوخت آزاد باشد اما ما مقاومت کرده ایم.

 دوجی در ادامه به ورود پساب های صنعتی به دریا و نداشتن یک سیستم فاضلاب شهری پیشرفته اشاره کرد و گفت:این مثلا باعث شده تا این شغل برایشان کمتر مقرون به صرفه باشد. از دیگر مشکلات این صنعت وجود کشتی های ترال بود.  کشتی های ترال با تخریب کف دریا، زیستگاه ها و بستر زندگی ماهی ها را از بین می برند.اما علیرغم اعتراض جامعه صیادان این صید در حال انجام است که بسیار مخرب است و باید از بین برود.

در حالت کلی نداشتن بیمه و صنایع تبدیلی مرتبط با صنعت شیلات ،ورود پساب های صنعتی به دریا و نداشتن یک سیستم فاضلاب شهری پیشرفته،ممنوعیت صید در برخی از فصول سال  دغدغه های همیشگی مردم ساحل نشین است که به شغل سخت صیادی مشغول بوده و هستند.

صیادی یکی از مشاغل اصلی مردمان ساحل نشین در شمال و جنوب ایران است که مدتی است دیگر مقرون به صرفه نیست؛چرا که ذخایر دریا کاهش یافته و تلاش صیادان در هر بار صید،محصول کمتری دارد و از سوی دیگر صید تنها در6 ماه سال ممکن است و فعالان این عرصه در نبود دیگرامکانات مرتبط با مشاغل خود 6 ماه دیگررا بیکارهستند.