بسیاری از مالکان آپارتمان‌های بزرگ‌متراژ با مساحت بیش از 100 مترمربع، طبق رویه‌ای که از سال گذشته به دنبال کاهش نرخ سود بانکی شکل گرفته، تمایلی به رهن کامل آپارتمان خود ندارند. هر چند بانک‌ها به سپرده‌های بیش از 100 میلیون تومان سود واقعی بیش از نرخ 15 درصدی رسمی را پرداخت می‌کنند، اما از آنجا که ودیعه آپارتمان‌های بزرگ‌متراژ به‌ویژه در مناطق یک، دو و سه که قیمت آپارتمان در آنها بیش از دیگر مناطق شهر است، رقم سنگینی است، این گروه از املاک به صورت ترکیب رهن و اجاره فایل می‌شوند. به گزارش دنیای اقتصاد، اما در عین حال با قید شرایط «قابل تبدیل» در آگهی، در برابر مستاجرانی که امکان پرداخت ودیعه بیشتر در مقابل اجاره‌بهای ماهانه کمتر را دارند، انعطاف نشان می‌دهند.
به عنوان مثال یک واحد مسکونی 200 مترمربعی 12 ساله واقع در طبقه دوم یک آپارتمان دو طبقه دو واحدی در خیابان دربند، با ودیعه 50 میلیون و اجاره‌بهای 5 میلیون تومان فایل شده و البته عبارت «قابل تبدیل» در این آگهی قید شده است. اما تحقیقات میدانی نشان می‌دهد بسیاری از کسانی که املاک خود را مبتنی بر اجاره‌بهای چند میلیونی پیشنهاد داده‌اند، حاضر به تبدیل بخشی از اجاره‌بها هستند و بنا ندارند حتی در صورت تمکن مالی مستاجر، ملک خود را در قالب قرارداد «رهن کامل» در اختیار متقاضیان قرار دهند. آنها اگرچه در آگهی اعلام می‌کنند که برای تبدیل اجاره به رهن با فرمول «یک میلیون تومان ودیعه به ازای 30 هزار تومان اجاره‌بها» با مستاجران همراهی می‌کنند، اما در تماس با متقاضیان یا هنگام بازدید اعلام می‌کنند که دست‌کم 2میلیون تومان از اجاره‌بها را به صورت ماهانه دریافت خواهند کرد و الباقی رقم پیشنهادی را تبدیل می‌کنند. در حال حاضر اجاره‌بهای اغلب آپارتمان‌های بزرگ‌متراژ در منطقه یک به عنوان گران‌ترین منطقه تهران با لحاظ ودیعه زیر 100 میلیون تومان، بیش از 4میلیون تومان است و از این رو قابلیت تبدیل بخشی از اجاره‌بها در مورد آپارتمان‌های این منطقه، رواج بیشتری دارد. هر چند در منطقه سه نیز تعداد فایل‌های رهن و اجاره قابل تبدیل در گروه بزرگ‌متراژها کم نیست.
