به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، ، متن این یادداشت به شرح زیر است:
حفظ حرمت قاعده اکثریت در حکومتهاى مردمسالارى از مهمترین اصول است؛ هرگونه تعرض بدان ، آغاز یک فتنه و مصیبت سیاسى براى جامعه تلقى مى شود. مردمسالاریهایى قویترند که بهتر توانسته اند مراعات این قاعده را به کمک نهادهاى مقتدرى تضمین کنند. اما غیر از روشهاى نهادینه، اعمال برخى شیوه هاى مدیریت سیاسى موجب ثبات مردمسالارى و افزایش کارآیى آن مى شود که مهمترین آن شیوه ها به نحوه تعامل با اقلیت برمى گردد که در همه حال باید بدون تصفیه سیاسى باشد یعنى از طرد رسمى و حذف عملى اقلیت رقیب و سرکوب آنها باید خوددارى شود :
⁃ حالت اول: اقلیت نزدیک پنجاه درصد . در این حالت اکثریت ابعاد شکننده دارد و اگر بخواهد جلب همکارى نکند دوام نمى آورد و در صحنه عمل موفق نمى شود پس باید اولاً از سیاستهاى اقلیت که همراه با راهبرد اکثریت است استفاده تمام عیار بکند و ثانیا کارگزارانى را از اقلیت که با بینشى میهنى آمادگى شروع یا ادامه خدمت دارند بکار گیرد و به این هردو اقدام تظاهر کند تا از التهابهاى اجتماعى پرهیز شود.
⁃ حالت دوم: اقلیت معتنابه . در این حالت باید به آن دسته از سیاستهاى اقلیت که مخالف با راهبردهاى اکثریت نیست اعتنا شود و متناسباً از کارگزاران اقلیت که قصد مقابله یا تضعیف اکثریت را ندارند استفاده شود.
⁃ حالت سوم: اقلیت ضعیف کمتر از ٥٪ . در این حالت باید از سیاستهاى اقلیت که از منطق قوى برخوردار است استفاده شود تا اقلیت احساس نکند خفه شده است و در حالت یأس با خروج از صحنه زندگى سیاسى قرارنگیرد تا به معارض تبدیل نشود ؛ در همه حال اکثریت موظف است اقلیت را متقاعد کند.
