به‌گزارش باشگاه در و پنجره و نما به‌نقل از مهندس پانیذ گلکار، عضو مؤسس انجمن ساختمان، این فرآیند توسعه و رشد ساخت‌وسازها، در نبود قوانین و چار‌چوب‌های مشخص و علمی منجر به ایجاد هرج و مرج و اعمال سلیقه سازندگان و طراحان با خاستگاه‌های فرهنگی و اقتصادی متفاوت شده است که خود عامل مخدوش‌شدن هویت ملی و فرهنگی و نا‌آراستگی شهرهای ایران شده است. بنابراین در سال‌های اخیر و در راستای حفظ هویت شهری و ملی، کمیته‌ای با نام کمیته نما متشکل از متخصصان امر تأسیس شد که با وضع قوانین و چارچوب‌هایی به مقابله با این بی‌نظمی درآید. اما در پس وضع این قوانین و ضوابط و تجربه معماران و سازندگان در مواجهه با آن، مشکلات دیگری عیان می‌شود که باید به‌طور جدی در رفع آنها تدبیر به‌کار بست.
ازجمله این مشکلات، رویکرد سلیقه‌محور اعضای کمیته درمقابل روش علمی و آزمایشگاهی، همچنین عدم انطباق قوانین با شرایط متفاوت در پروژه‌های مختلف است. درصورتی‌که هر پروژه در موقعیت فرهنگی و جغرافیایی خاصی و با رویکرد اقتصادی مشخصی شکل می‌گیرد بنابراین قوانین مترتب بر آن نیز باید با این ملاحظات وضع شود. چنان‌که در کشور‌های توسعه‌یافته نیز قوانین و قواعد ساخت درخصوص شرایط متفاوت انعطاف‌پذیر است. مثلاً در انتخاب مصالح شفاف و غیر‌شفاف نما قانون رعایت نسبت سطح شفاف به غیر‌شفاف در سطوح مختلف یکسان است درحالی‌که باید براساس وجوه مختلف و موقعیت جغرافیایی متفاوت و همچنین همجواری‌ها، قانون قابلیت انعطاف و انطباق داشته باشد.
از دیگر آفات حاصل از وضع قوانین یکسان برای تمام شهر، هدایت آنها به تبعیت از هم و طبیعتاً تقلید و تبعیت از نماهای گران‌قیمت مناطق مرفه‌نشین شهر است که به نوبه خود منجر به افزایش قیمت تمام‌شده ساخت و نهایتاً افزایش قیمت متوسط مسکن می‌شود. این مسائل و مشکلات مطرح‌شده تنها نتایج و آثار وجود کمیته نما نیست و بررسی نقاط مثبت و منفی آن به مجال بیشتری نیاز دارد و در این متن تنها به مختصری از آن اشاره شد. اما یادآور می‌شود که بازنگری و تجدیدنظر در ساختار کلی و روش‌های این کمیته و مجهزشدن این مجموعه به تکنولوژی‌های جدید و دانش روز ضرورت دارد. همچنین هم‌اندیشی میان معماران و شهرسازان و متخصصان حوزه‌های مختلف مربوطه به‌گونه‌ای انجام شود که منافع بلندمدت شهر و سازندگان و شهروندان درنظر گرفته شود. با ایجاد یک فرآیند شفاف و علمی در تأیید نما‌ها می‌توان از هرج و مرج بصری که در بسیاری از شهرهای ایران مشاهده می‌شود جلوگیری کرد و به‌سمت توسعه پایدار و کیفیت زندگی بهتر حرکت کرد.
