به گزارش باشگاه در و پنجره و نمابه گزارش برنا؛ سید مهدی صادقی، فعال اجتماعی در گفتگو با خبرنگار برنا با اشاره به رنگآمیزی نمای ساختمانهایی در محله هرندی و دستغیب گفت: استفاده از رنگ در شهرهای جهان موضوع جدیدی نیست و سالهاست که این مقوله مورد توجه مدیران شهری در اقصی نقاط جهان بوده و هست چراکه رنگ به عنوان عاملی تاثیرگذار در ارتقاء کیفیت بصری فضاهای شهری نقش بسزایی در آرامش بصری و نشاط شهروندان داشته و با کمترین هزینه میتوان جانی تازه در کالبد خاکستری شهر دمید.
او افزود: متاسفانه از آنجایی که ما در بسیاری از موارد الگوبرداری های بدون پشتوانه علمی و بومی سازی میکنیم در این خصوص هم شهرداری تهران از این امکان ویژه و قابل گسترش به شکل نامطلوب استفاده کرده است و در برخی محلات همچون دروازه غار یا هرندی و محله دستغیب استفاده نموده که نکاتی در این خصوص قابل طرح است.
صادقی تصریح کرد: اینکه رنگ در شهر بدون داشتن طرح جامع و بدون دخالت ساختار فرهنگی اجتماعی شهرداری به صورت غیر تخصصی و غیرکارشناسانه و با بضاعت رنگهای موجود در انبار و بازار و با نظر خدمات شهری اجرا می گردد خود هشداری برای شهر است که بایستی جدی گرفته شود، اگر از رنگ برای شهر انتظار هویتبخشی،نشاط آوری و خوانایی داشته باشیم باید اذعان کرد که بدون استفاده از راهکارهای صحیح استفاده از رنگ در مناظر شهری طریقی را نباید جست.
این فعال اجتماعی در خصوص راهکارها و استفاده بجا از رنگ در منظر شهری گفت: اگر شهر را به عناصر ثابت و متحرک همچون نماها فضاهای سبز، نور آرایی،فضاهای تبلیغاتی همچون تابلوهای شهری و مغازهها،ویترینها ،کف و پیادهروها ،خودروها و ...... تقسیم کنیم میتوانیم دریابیم که نماهای ساختمانی یکی از بزرگترین لکه های شهری هستند که تأثیر بسزایی در خصوص خلق مناظر جدید و متفاوت دارند.
او خاطرنشان کرد: شناخت رنگ و تاثیرات خلقی و روانشناسان و بیوشیمیایی آن،شناخت اقلیم و فرهنگ هر شهر و منطقه ،آشنایی با مفاهیم نمادین رنگ ها و شناخت منابع نوری در خصوص بازتاب آن و ..... نقش کلیدی در تدوین و تهیه نقشه جامع در خصوص رنگ در شهر به عهده دارد که متاسفانه این مهم در شهر تهران مغفول واقع شده است.
صادقی در ادامه صحبتهایش عنوان کرد: متاسفانه شهرداری تهران به دلیل ناکارآمدی ساختار اجتماعی و فرهنگی خود که شاید در دوران حیات شهرداری کم سابقه بوده در بسیاری از پروژه ها از عدم وجود یک محور و نخ تسبیح و یک هدایت کننده و عامل یکپارچگی در حوزه اجتماعی رنج میبرد و این موضوع در بسیاری از مباحث اجتماعی و فرهنگی همچون رنگ در شهر، لایحهی بهرهبرداری از پیادهروها ،گذرهای فرهنگی و فرهنگسازی در خصوص موضوعات مختلف همچون حوزه معلولیت و ..... به عینه قابل مشاهده است و شاید برای حل این موضوع نیاز به تغییرات اساسی در معاونت اجتماعی و فرهنگی مورد انتظار باشد.
او با اشاره به روشهای نوین مشارکت و نقش تسهیلگری در خصوص نقش دادن به شهروندان برای مشارکت جدی و حقیقی در امور شهری افزود: این موضوع را بایستی یک بار برای همیشه به مدیران شهری گوشزد کرد که قلمو دادن به دست شهروندان برای رنگ آمیزی به معنای مشارکت نیست و تسهیلگر واقعی ضمن ایجاد بستر فعالیتهای داوطلبانه،اجازه برنامه ریزی از پایین به بالا را به شهروندان خود می دهد نه عاملیت در اجرا.
این فعال اجتماعی با تاکید بر نقش رنگ در هویت محلی افزود: گرچه انتظار از معاونت فرهنگی اجتماعی کنونی شهرداری برای درک موضوع هویت بخشی محلی با توجه به بضاعت کنونی آن کار بیهودهای است اما یادآوری این نکته خالی از لطف نیست که اگر برنامه و طراحی جامعی در خصوص رنگ در شهر مورد توجه قرار گیرد که همه ابعاد و عناصر رنگی را در بر بگیرد میتوان امیدوار بود که نه تنها در خصوص رنگ آمیزی نماها دیگر بلاتکلیف نخواهیم بود بلکه در درازمدت نیز در خصوص موضوعات دیگر هم میتوانیم یکپارچگی ایجاد کرده و از سردرگمی و اغتشاشات بصری جلوگیری نماییم چرا که موضوع رنگ اگر با معرفت و دانایی پیش رود محصولی همچون آسایش و نشاط به همراه خواهد داشت.
صادقی در پایان اظهار کرد: در غیراینصورت شهروندان از لبه دیگر آن لطمه خواهند دید این موضوع ممکن است در خصوص برخی معلولیتها مانند کودکان اتیستیک بهدلیل تابآوری پایین در مواجهه با رنگ های تند و یا کم بینایان عزیز به دلیل ردیابی از سطح پیادهروها بیشتر هم دیده شود.