به‌گزارش باشگاه در و پنجره و نما به‌نقل از DWM لازم است پوشش‌ها و روکش‌های اعمال‌شده برروی پروفیل‌ها نیز با پروفیل همخوانی داشته و همچنین بادوام باشند. بررسی شرایط فوق موجب می‌شود که دسترسی به خواصی نظیر امکان مقاومت دربرابر تخریب پروفیل یا افت خواص پروفیل به‌دلیل مجاورت دربرابر حرارت، رطوبت، اشعة فرابنفش و یا مجاورت با بادهای سهمگین و یا قرارگرفتن دربرابر مواد شیمیایی تسهیل یابد. همچنین تعمیر پروفیل در این شرایط اصولی‌تر خواهد بود.
لازم است پوشش یا روکش استفاده‌شده تحت استاندارد سازمان استاندارد درب و پنجره قرار گیرد که این استاندارد در آمریکای شمالی AAMA، WDMA و یا CAS می‌باشد.
زمانی‌که پروفیل تحت استانداردهای فوق قرار می‌گیرد، فاکتورهایی نظیر حفظ ابعاد، مقاومت دربرابر ضربه، ثبات رنگی در مجاورت تغییرات جوی، مقاومت حرارتی تبله‌شدن، ترک‌خوردن، پوسته‌پوسته شدن و یا ورقه‌ورقه شدن پروفیل و تحمل وزنی و ... مدنظر قرار گرفته و همگی تست می‌شوند.
برای پروفیل‌هایی که از جنس وینیل یا فایبرگلاس باشند نیز می‌توان از استاندارد AAMA جهت انطباق خواص کمک گرفت.
پوشش‌ها:
هنگامی‌که صحبت از خواص پوشش‌ها و رنگ‌های اعمال‌شده برروی پروفیل‌ها می‌شود، استانداردهای جدیدی مطرح می‌گردد. این استانداردها شامل استانداردهای مربوط به آندایزینگ آلومینیوم، پوشش‌های طبیعی اعمال‌شده برروی چوب، قاب‌های آلومینیومی و پلیمری و لکه‌های اعمال‌شده برروی چوب و فایبر گلاس نیز می‌باشد.
پروفیل‌های ساخته‌شده از جنس وینیل یا فایبرگلاس تحت استاندارد اکستروژن AAMA آزمایش می‌شوند. (AAMA: American Architectural Manufacturing Association انجمن معماران ایالات‌متحده). در این حالت چند نمونة تصادفی از میان گزینه‌ها انتخاب شده و در آزمایشگاه تحت آزمایش قرار می‌گیرند و براساس نتایج آزمایش‌های صورت‌گرفته، استاندارد لازم تعیین می‌شود.
بر همین اساس تست‌های انجام‌شده برروی گزینه‌های مختلف، پوشش‌های اعمال‌شده برروی PVC، ترموست‌های تقویت‌شده با فیبر (ترموست‌ها موادی هستند که با حرارت مستحکم می‌شوند)، قطعات آلومینیومی و ترموپلاست‌های تقویت‌شده، شامل تست پیوند میان پوشش و پروفیل و همچنین تست بویل (یا تست اختیاری مقاومت حرارتی) می‌باشد. قطعه پس از آنکه تحت تست‌های مزبور قرار می‌گیرد، لازم است دارای استانداردهای AAMA 303، AAMA 305 یا AAMA 310 باشد. این تست‌ها نشان‌دهندة استحکام پیوندی میان پوشش و لایة زیرین آن یعنی پروفیل خواهد بود.
پروفیلی که برروی آن پوششی اعمال شده باشد، در دمای اتاق، تحت یک تست استاتیکی یا تست کششی قرار می‌گیرد و در این حالت لازم است که با استاندارد AAMA 303 یا AAMA 305 همخوانی داشته باشد. ازجمله آزمایش‌های انجام‌شده برروی پروفیل می‌توان به اعمال نیروی 11 (پوند بر اینچ) (معادل 10) برروی پروفیلی به عرض یک اینچ و به‌مدت یک دقیقه اشاره نمود. برای آنکه نمونه، به‌خوبی از آزمایش فوق بیرون آمده باشد، می‌بایست هیچ اثری از کاهش استحکام پیوند میان پوشش و پروفیل مشاهده نشود.
ازطرفی همانطورکه ذکر شد، تست بویل نیز توصیه شده است. در این آزمایش، نمونة موردنظر (منظور پروفیلی است که برروی آن پوشش اعمال شده باشد) به‌مدت یک ساعت در آب مقطر درحال جوش غوطه‌ور می‌شود. برای آنکه نمونه دارای استاندارد لازم باشد، لازم است هیچگونه افت در یکپارچگی استحکام پیوند و یا جداشدن روکش از پروفیل یا جداشدن لایة اعمال‌شده از روی پروفیل مشاهده نگردد.
لایه‌ها (لمینیت‌ها):
لمینیت‌های دکوری که برروی سطح خارجی یا سطح داخلی پروفیل اعمال می‌شوند نیز لازم است دارای استانداردهای لازم باشند. استانداردهای مناسب برای این منظور، شامل استانداردهای AAMA 307 و AAMA 312 می‌باشند.
برای مثال استاندارد AAMA 307 عملکرد جوی پروفیل را مورد آزمایش قرار می‌دهد (لازم است که لمینیت‌های اعمال‌شده مقاومت به‌ضربه داشته و رنگ برروی پروفیل در تست هوازدگی دوره‌های 6، 12 و 24 ماهه، ماندگاری داشته باشد. همچنین لمینیت‌هایی که برروی سطح داخلی پروفیل اعمال می‌شوند، لازم است در فرآیند آزمایشگاهی در مجاورت با اشعة فرابنفش طی 2000 ساعت، ثبات رنگی داشته باشند).
در بررسی لمینیت‌های اعمال‌شده برروی پروفیل لازم است مقاومت به اسید موریاتیک (اسید هیدروکلریدریک)، ملات ساختمانی و مواد شوینده بررسی شود. در این تست لازم است که نمونة پروفیلی که درمعرض عناصر فوق بوده و تحت کشش قرار می‌گیرد، از میزان چسبندگی میان لایه و پروفیل آن کاسته نشده و هیچ نوع حبابی در لایة اعمال‌شده ایجاد نگردد و درنهایت شکل ظاهری سطح تغییری نکند. لازم است که درصد سرب لایه (که معمولاً لایة رنگی است) کمتر از 02/0 درصد وزنی باشد. ازطرفی لازم است که لایة فوق دارای استاندارد AAMA 800 باشد که استاندارد لازم برای انتخاب درزبند مناسب و چسب می‌باشد.
لازم است لمینیت‌های اعمال‌شده برروی پروفیل‌های چوبی و کامپوزیت‌های سلولزی دارای استاندارد استحکام پیوندی AAMA 312 باشند. علاوه بر آن، رنگ لمینیت و لمینیت امباس می‌بایست عاری از هرگونه روکش یا لایه و فیلمی باشد و همچنین مطابق با معیار تعیین‌شده بین تولیدکنندة درب پنجره و لمینیت‌‌کننده باشد.
به‌منظور تسهیل فرآیند ارزیابی و مقایسة لمینیت‌های اعمال‌شده برروی پروفیل، استاندارد جدیدی تحت عنوان استاندارد AAMA 664 معرفی شده که حاصل تلفیق چند استاندارد مختلف است. استاندارد مزبور در سال 2019 معرفی گردید و تمامی خصوصیات یک لایه یا پوشش استاندارد برای پروفیل را دربر دارد.
ترجمه: نیکو هوشمند
