به گزارش باشگاه در و پنجره و نما و به نقل از عصر ساختمان، وی در ادامه افزود: در حال حاضر لیزینگ‌های مسکن ذخیره مالی کافی در این زمینه را نداشته و باید بتوانند به یک منابع مالی برسند.

لازم به ذکر است، انجمن لیزینگ ایران صدور مجوزرا مثبت ارزیابی کرده بود، اما معتقد بود شرایط تعیین شده به گونه‌ای است که نمی‌تواند موجب جذب لیزینگ‌ها برای فعالیت در حوزه مسکن و پاسخگویی به متقاضیان باشد.

بر این اساس لیزینگ‌ها می‌توانستند تا سقف 700 درصد از قیمت کارشناسی شده مسکن رابه متقاضیان، تسهیلات ارائه دهند که این مبلغ با سود 21 درصد پرداخت می‌شد. نرخ سودی که در قیاس با سایر تسهیلات بانکی که اکنون بین 9 درصد در صندوق پس انداز مسکن و 17 درصد در وام مسکن با خرید اوراق انجام می‌شود، بالا بوده و هزینه‌های قابل توجهی را در سود و حتی پرداخت اقساط به دریافت‌کنندگان تسهیلات از محل لیزینگ مسکن تحمیل می‌کرد.

یکی از مهم‌ترین انتقادات نسبت به دستورالعمل لیزینگ مسکن، عدم ورود لیزینگ بانک‌ها به این موضوع اعلام شد، چرا که بانک‌ها از فعالیت در لیزینگ مسکن بر اساس دستورالعمل بانک مرکزی منع شده بودند.

لیزینگ نمی‌تواند وارد بازار مسکن شود

حامد مظاهریان با اشاره به اینکه لیزینگ‌ها می‌توانند با حضور در این بازار، سرمایه بیشتری را به بخش مسکن تزریق کنند، تصریح کرد: تسهیلات لیزینگ معمولاً گران‌تر است، اما می‌تواند بخشی از اقشار پردرآمد را هدف قرار دهد و باید در آینده منتظراجرایی شدن اثرات مثبت این نهاد مالی در بخش مسکن باشیم.

وی در ادامه افزود: هدف وزارت راه و شهرسازی تصویب حضور لیزینگ در شورای پول و اعتبار بود که خوشبختانه با پیگیری‌های انجام شده به نتیجه رسید.

بهره‌های تسهیلات لیزینگ ناعادلانه است

در همین راستا بیژن خطیبی عضو هیأت مدیره نظام مهندسی ساختمان گفت: لیزینگ در دو بخش خودرو و مسکن تأثیر بسزایی دارد.

این کارشناس مسکن با بیان اینکه تسهیلات لیزینگ هم اکنون 80 درصد است، افزود: یکی از مشکلات عمده در این بخش نرخ بهره 22 درصدی تسهیلات است.

خطیبی با اشاره به اینکه بسیاری از کارشناسان و مسئولان موافق پرداخت تسهیلات لیزینگ هستند، گفت: اصلی‌ترین مشکل در میزان سود و نرخ بهره است.

وی ادامه داد: بهره‌های موجود به ویژه در بخش مسکن عادلانه نبوده و باید کارشناسان به این بخش توجه لازم را داشته باشند.