• نخستین نمای بیورآکتور جلبکی جهان به‌طور موفقیت‌آمیزی اولین‌بار در نمایشگاه بین‌المللی ساختمان هامبورگ 2013 درمعرض نمایش گذاشته شد.
• این سیستم نمای پایه جلبکی هم‌اکنون به بهره‌برداری رسیده است.

ساختمان BIQ نخستین پروژه‌ای است که در آن نمای بیورآکتور به‌کار رفته و در نمایشگاه ساختمان هامبورگ درمعرض دید عموم قرار گرفت. این ساختمان با سطح تولید انرژی فعال با توجه به مساحت 200 مترمربعی فوتوبیورآکتور نصب‌شده برروی آن، یک تولیدکنندة زیست تودة عظیم و یک منبع بزرگ انرژی تجدیدپذیر محسوب می‌شود. همزمان، این سیستم سایبانی دینامیک بوده و عایق دربرابر حرارت و کاهندة صدا محسوب می‌شود که نشان‌دهندة پتانسیل کامل این تکنولوژی می‌باشد.

میکروجلبک‌های به‌کار رفته در نما در قطعات شیشه‌ای بیورآکتور کشت می‌شوند. به‌طور کلی، 129 بیورآکتور بر ضلع شمال‌غربی و ضلع جنوب‌شرقی این ساختمان چهار طبقة مسکونی نصب شده‌اند. قلب این سیستم، مرکز مدیریت انرژی کاملاً اتوماتیکی است که در آن‌ انرژی حرارت خورشید و جلبک‌ها در چرخة نزدیکی واقع شده تا بتواند این انرژی را ذخیره و برای تولید آب گرم مورد استفاده قرار گیرد.

این سیستم نمای جدید حاصل سه سال تحقیق و توسعة شرکت آروپ (Arup) می‌باشد؛ هزینة این تحقیقات ازطرف مرکز تحقیقاتی "زوکو‌نفت بائو (Zukunftbau)" دولت آلمان تأمین می‌شود.

فوتوبیورآکتور چیست؟

فوتوبیورآکتور، بیورآکتوری است که از منبع نوری جهت کشت میکروارگان‌های فتوتروپیک استفاده می‌کند. این اجزاء با استفاده از فرآیند فتوسنتز زیست توده از نور و دی‌اکسیدکربن تولید می‌کنند. از آن جمله می‌توان به گیاهان، قارچ‌ها، ماکروجلبک‌ها، میکروجلبک‌ها، سیانوباکتری و باکتری بنفش اشاره نمود. درون محیط مصنوعی یک بیورآکتور، شرایط خاص زیستی برای موجودات فوق‌الذکر وجود دارد که قابل کنترل است. در یک فوتوبیورآکتور نرخ رشد و میزان خلوص موجود رشد‌یافته بسیار بالاتر از محیط طبیعی یا مشابه طبیعت است.

به‌گفتة ژان‌وارم Janwurm، مدیر تحقیقاتی منطقة اروپایی شرکت آروپ (Arup)، "استفاده از فرآیند بیوشیمیایی در نمای ساختمان برای تولید سایبان و انرژی، پدیده‌ای جدید و نو محسوب می‌شود. ممکن است این روش به روشی پایدار و همیشگی جهت تولید انرژی در مناطق مسکونی تبدیل گردد، لذا ایدة بسیار خوبی است که این پروژه در زندگی واقعی تست شود."

به‌گفتة ژان وارم (Jan wurm)، مدیر تحقیقاتی آروپ، استفاده از میکروجلبک‌ها نه‌تنها انرژی تجدیدپذیر تولید کرده و همزمان در روزهای آفتابی داخل ساختمان را خنک نگه می‌دارند، بلکه جلوه‌ای جالب به ساختمان داده که معماران و صاحبان ساختمان آن‌را دوست دارند.

وارم در ادامه می‌گوید: "مزیت استفاده از جلبک در ساختمان در مناطق گرم آن است که هرچه هوا گرم‌تر شود، جلبک بیشتری رشد می‌کند لذا لوورهای شیشه پوشیده از جلبک‌های سبزرنگی خواهند شد که به‌عنوان سایبان عمل کرده و با افزایش گرما، افزایش سایه را به‌همراه خواهد داشت."

مارتین کرنر (Martin kerner)، مدیرعامل SSCGmbH، می‌گوید: "نمای ساختمانی متشکل از فوتوبیورآکتورهای متعدد برای نخستین‌بار در جهان برروی ساختمان BIQ اجرا شده است. این فرآیند دستیابی به فرصت‌های جدید هم در زمینة تولید انرژی و هم حرکت به‌سوی معماری دلپسند و زیبا را در بخش توسعة شهری ممکن می‌سازد."

لوکاس ورلیج (LukasVerlage)، مدیرعامل شرکت بین‌المللی کولت GmbH (Colt GmbH) در این رابطه می‌گوید: "این نخستین گام در راستای استفاده از سیستم ساختمانی تجدیدپذیر می‌باشد و می‌توان گفت که این جهش تکنولوژی با جهش علمی که زمانی صنعت هوا-فضا طی کرد، تفاوت چندانی ندارد. بدون چنین گام‌هایی، شاید هنوز حتی امکان استفاده از ماشین حساب جیبی وجود نداشت."

آروپ از نخستین ساختمانی که ازطریق جلبک انرژی خود را تأمین می‌کند، پرده‌برداری کرد

نخستین ساختمانی که انرژی خود را کاملاً از جلبک‌ها تأمین می‌کند، در هامبورگ آلمان درمعرض نمایش گذاشته شد. این ساختمان توسط شرکت آروپ (Arup) طراحی و عرضه گردیده است.

این نما سازگار با محیط زیست بوده و به‌گفتة شرکت آروپ، در نوع خود بی‌نظیر است. در این ساختمان از میکروجلبک‌هایی استفاده شده که در لوورهای شیشه‌ای رشد یافته و انرژی تجدیدپذیر به‌وجود می‌آورند و همزمان به‌عنوان سایبان عمل می‌کند. این جلبک‌ها در لوورهای شیشه‌ای ازطریق شبکه آبی که در سراسر نما جاری است، مواد غذایی تأمین می‌کنند.

هنگامی‌که جلبک‌ها آمادة برداشت شوند، به‌عنوان یک خمیر سلولزی به تاق تکنیکی داخل ساختمان منتقل شده و در محفظة بیوگاز (گاز قابل مصرف به‌عنوان سوخت که از تخمیر مواد آلی به‌دست می‌آید) تخمیر می‌شوند.

این نماها حرارت خورشید را جذب کرده و تانکر آب گرم ساختمان را نیز گرم می‌کنند و همزمان جو آفتابی جلبک‌ها را به رشد بیشتر ترغیب کرده که سایبان بهتری را برای ساکنین ساختمان به‌همراه دارد.

علاوه ‌بر تولید زیست توده و هیدروژن، این مجموعه می‌تواند به‌عنوان محافظ محیط‌زیست عمل کرده و دی‌اکسید‌کربن را جذب کرده، هیدروژن آزاد کنند. علاوه‌ بر پروژة BIQ، آروپ پروژه‌های دیگری دردست دارد که از آن جمله می‌توان به بازسازی برج‌های مارنیادر شیکاگو (Chicago Marina Tower) اشاره نمود. ایجاد پوستة جلبکی برروی برج‌ها، نمای جدیدی به آن‌ها خواهد داد که این پروژه به‌عنوان پروژة "آسمان‌خراش‌های 2050" شناخته خواهند شد.