به‌گزارش باشگاه آلومینیوم، از میان تمامی مواد مصرفی در صنعت ساختمان هند، آلومینیوم و آجر پخته پرمصرف‌ترین منبع انرژی محسوب می‌شوند.

هند سالانه بیش از 2 میلیارد تن مادة ساختمانی مصرف می‌کند که انرژی صرف‌شده برای تولید این مواد ساختمانی 25-20 درصد از کل تقاضای انرژی این کشور است.

مجموعه‌ای از کارشناسان از انستیتوی علوم بنگالورا (IIS) به ریاست پروفسور ونکاتاراما ردی Venkatarama Reddy)) موفق به طراحی یک چهارچوب ارزیابی میزان کل انرژی صرف‌شده با نام "انرژی درونی (Embodied Energy EE)" شده‌اند.

 در این تحقیق مصرف انرژی طی تولید مواد مورد استفاده در صنعت ساختمانی مورد بررسی قرار گرفت. تولید مواد ساختمانی منجر به تولید گازهای گلخانه‌ای می‌شود. درواقع هدف از این طرح یافتن موادی ساختمانی است که در تولید آن‌ها از انرژی پایینی استفاده می‌شود.

با وجود آنکه تحقیقات اخیر منجر به محاسبة هزینة انرژی توسط این مجموعه شده، آنها در روش ارزیابی این میزان انرژی هنوز به توافق نرسیده‌اند. به‌گفتة محققین این پروژه، در مبحث بررسی انرژی ذخیره‌شده در یک ساختمان، انرژی "قابل استفاده" (نظیر نور و تهویه) مدنظر قرار می‌گیرد و انرژی درونی مواد نامرئی است.

این مسأله عمدتاً به عدم وجود اطلاعات کافی در زمینة مصرف انرژی در حین ساخت مواد ساختمانی باز می‌گردد.

این گروه سعی کردند کل انرژی مصرف‌شده در حین تولید یک مادة ساختمانی را محاسبه کنند. این محاسبات بر‌اساس اطلاعات به‌دست آمده از موادی نظیر سیمان، فولاد، شیشه، آلومینیوم، آجر پخته، بتون، کاشی سرامیک، کاشی سقف و سنگ مرمر حاصل شده است.

تحقیقات نشان می‌دهد که در میان تمامی این مواد، آلومینیوم دارای بیشترین انرژی ذخیره‌شدة درونی با (MJ/kg 14/549 - MJ/kg 55/141)EE بود و در رتبه‌های بعدی فولاد با (MJ/kg 24/32)EE، شیشه با (MJ/kg 88/7) EE و سیمان با (MJ/kg 72/3-38/2) EE قرار داشتند. در میان مصالح بنایی، آجر پخته از EE بالاتری نسبت به بتون و بلوک‌های لاتریت برخوردار بود.

انرژی درونی یا ذخیره‌شده برای مصالح ساختمانی از هر ساختمان به ساختمانی دیگر متفاوت است و به مکان، عملکرد، نوع و بسیاری از فاکتورهای دیگر بستگی دارد.