به گزارش باشگاه در و پنجره و نما به نقل از نگارانه؛ نمای ساختمانی واژه ای است که هر شنونده ای تصویر خاصی از آن در ذهن خود دارد. در گذشته نیز از نما با عنوان “آمود” یاد می شده است که به معنای آرایشی است که پس از پایان کار ساختمان به آن افزوده می شده است؛ مانند نماسازی های سنگی و اجری و … .
نقش نما در ساختمان صرفه نظر از پوسته خارجی بنا، در ابتدا به محافظت انسانها در مقابل تهدیدهای بیرونی(عوامل جوی، حشرات موذی و …) بوده است.علاوه بر این نما ارتباط بین فضای درون و برون، خصوصی و عمومی، خلوت و شلوغی (ازدهام) می باشد و همانطور که لباس و پوشش هر فردی معرف هویت و شخصیت فرد می باشد، نمای یک ساختمان نیز می تواند معرف هویت یک بنای معماری باشد.
نمای یک ساختمان علاوه بر همه ی نقش های مذکور، که انفرادی هستند و مختص هویت فردی بنا است، نما می تواند نقش “اجتماعی ” نیز داشته باشد. زیرا نمای یک ساخنمان در واقع جزئی از کل است و از آنجا که یک ساختمان جزئی از یک فضای شهری است، زیبایی و یا زشتی و ناهمگونی نما می تواند بر پوسته یک شهر اثر بگذارد و جامعه شناسی یک شهر را تحت تاثیر قرار دهد.
با مقدمه ی مطرح شده ، متوجه می شویم که نمای یک ساختمان، زبان گویای ساختمان است که می تواند زبان گویای یک شهر و جامعه آن باشد. بنابراین نما به طور شگفت انگیزی می تواند فرهنگ یک جامعه را مورد اثر قرار دهد.
امروزه به بنای ساختمانی به عنوان یک پوسته ی تجمل گرایانه بیشتر نگاه می شود تا معرف فرهنگ و هویت یک ساختمان ؛ آنچه امروزه به عنوان یک نمای ساختمانی در شهر دیده می شود اغلب نماهایی است که با عنوان ” نمای رومی” خوانده می شوند که با فرهنگ ایرانی تناقض بسیاری دارد؛ هر چند نماهای رومی صرفا متعلق به روم باستان نمی باشند و شاید در ایران باستان و در بناهای تخت جمشید نیز دیده می شوند، اما نباید فراموش کرد بناهای تخت جمشید اساسا با هویت تجمل گرایانه و کاربری جشن ها و فصلی می باشد و حال آنکه بنای مسکونی فضایی است برای هر لحظه ی زندگی یک خانواده ایرانی است با فرهنگ ایرانی؛ بنابراین چنین نمایی می باید مامن گرما و آرامش باشد تا نماینده باقی مانده تا نماینده روح تجدد گرایانه انسان.
علاوه بر این فراموش نکنیم در روح انسان، رنگ ها و تضاد رنگی بسیار مورد احترام است و نماهای رومی اغلب تک رنگ و دارای رنگ های سردی هستند که چشم ناظر را به دنبال خود نمی کشانند.نکته قابل تفکر دیگر در ارتباط با نماهای امروزی، سرعت اجرا و صرفه اقتصادی آن است که باعث می شود این نماهای سنگی به جای روش اصولی اسکوپ سنگ، با چسب سنگ چسبیده شوند و اکنون شاهد جای خالی بسیاری از سنگها بر جداره ی ساختمانهایی هستیم که کمتر از پنج سال از عمرشان بیشتر نمیگذرد.
ار آنچه گفته شد پی می بریم نمای یک ساختمان می تواند بسیار تاثیرگزار بر هویت یک جامعه باشد و آرامش روانی یک جامعه را تحت تاثیر قرار دهد بنابراین باید کنترل اصولی بر نوع و اجرای نماهای ساختمانی صورت گیرد تا هویت شهر را به خوبی بیان کند؛ همانطور که در معماری سنتی، نماهای سنتی هویت شهر ها به خوبی نمایان می ساختند.
به امید روزی که هویت شهرهایمان با هویت فرهنگی و ایرانیمان سازگارتر شود.
نویسنده: مرضیه طالبی
