آلومینیوم علاوه بر تمام مزایایی که دارد ضریب انتقال حرارتی بالایی دارد( w/m² ºk203(که این عامل باعث هدر رفتن انرژی در درب و پنجره های آلومینیوم می شود. آلومینیوم جز فلزات رسانا می باشد و یکی از پارامترهای مورد ارزیابی در فلزات ضریب انتقال حرارت است که با لاندا نشان داده می شود و واحد آن وات بر متر مربع درجه کلوین می باشد.

ضریب انتقال حرارت برای آلیاژ 6063 آلومینیوم برابر با 203 (W/mk) می باشد. از این رو در درب و پنجره های آلومینیوم نرمال انتقال انرژی  از فریم پنجره ها بسیار زیاد است. از این رو لازم است علاوه بر استفاده از شیشه های دو جداره از فریم های دو جداره آلومینیوم استفاده شود.

برای دو جداره کردن درب و پنجره های آلومینیوم از تیغه هایPA6.6( پلی آمید) استفاده می شود به این درب و پنجره ها اصطلاح ترمال بریک اطلاق می شود. در این سیستم جداره بیرونی پنجره به وسیله تیلغه پی آمید از جداره داخلی پنجره جدا می شود. این تیغه ها با استفاده از ماشین آلات مخصوص به هر یک از جداره های درونی و بیرونی دوخته شده و یک ساختار یک پارچه در پروفیل ایجاد می کنند. در سیستم های ترمال بریک ضریب انتقال حرارت از 203 بسته به مشخصه پروفیل به کمتر از 4 تقلیل می یاد. (مشخصات پروفیل و شکل و نحوه قرار گیری پلی آمید در تعیین این مقدار اهمیت دارد)
پروفیل های آلومینیوم ترمال بریک در زمستان از اتلاف حرارت و در تابستان از اتلاف برودت تا حد زیادی جلوگیری می کند و در نتیجه باعث کاهش مصرف سوخت و کاهش هزینه تاسیسات زیرساختی اولیه شده و به میزان قابل توجهی از آلودگی صوتی جلوگیری می کند. همچنین امکان اجرای پنجره های دو رنگ را می دهد  و این امکان را مهیا می نماید که دو لایه بیرونی و داخلی از تنوع  رنگ متنوع برخوردار شوند.
اهمیت تیغه های پلی آمید: این تیغه ها یک گزینه بسیار مناسب برای دو جداره کردن پروفیل های آلومینیومی می باشد. پلی آمید خواص مکانیکی خود را در حرارتهای بالا ،در برابر مواد شیمیایی ، آب و اشعه یو وی حفظ می کند و همچنین قابل بازیافت می باشد و جز مواد دوستدار محیط زیست می باشد.
تیغه های پلی آمید تشکیل شده است از پلی آمید 6.6 با 25% فایبر گلاس که ضریب انتقال حرارتی آن برابر با 0.3 W/m*k می باشد و اتلاف انرژی از طریق بدنه پنجره آلومینیوم را تا حد زیادی کاهش می دهد. تیغه های پلی آمید درجه حرارت 250 تا 400 درجه سانتی گراد را تحمل می کند و محدودیتی از نظر دفرمه شدن طی اجرای عملیات رنگ های کوره ای را ندارد.

دو عامل که در پروفیل های ترمال بریک شده با تیغه پلی آمید بسیار حائز اهمیت می باشد عبارتند از :

1-  دوخت صحیح و کامل تیغه پلی آمید.

در صورتی که دوخت کامل نباشد تیغه پلی آمید شل شده و ممکن از در برخی نقاط اتصال تیغه پلی آمید با آلومینیوم به طور کامل قطع شود. از این رو برای تست و حصول اطمینان از دوخت صحیح تیغه پلی آمید از استاندارد EN14024. استفاده می شود .

2- مقاومت مکانیکی بازشوها:

یکی دیگر از مواردی که در پلی امیدهای دوخت شده بسیار مهم می باشد مقاومت مکانیکی لنگه در برابر باز و بسته شدن می باشد. که براساس استاندارد EN 13126 سنجیده می شود.

خطرات استفاده از تیغه‌های pvc به جای پلی آمید:

تیغه‌های pvc قیمت بسیار ارزانتری نسبت به تیغه پلی آمید دارند و از لحاظ ظاهری هم به تیغه پلی آمید شباهت دارند اما این سیستم تیغه ها دو مشکل عمده دارند، اولا اینکه تحمل دمایی در بهترین حالت 180 درجه سانتی گراد می باشد که امکان انتقال این سیستم را به کوره ها میسر نمی سازد چرا که به احتمال زیاد در کوره آب خواهند شد. مشکل دوم این تیغه ها دفرمه شدن یا ترک برداشتن این تیغه ها با نوسانات حرارتی است. با توجه به این که دمای بین داخل و خارج خانه دارای نوسان می باشد (در شرایط کویری این نوسان حتی در طول یک روز هم بسیار بالاست) این تیغه ها به احتمال زیاد دفرمه یا ترک خواهند برداشت و احتمال از بین رفتن اتصال و جدا شدن مقاطع پروفیل از یکدیگر وجود دارد. با توجه به اینکه وزن بازشو و شیشه به ازای هر متر مربع بیش از 30 کیلو در هر متر مربع می باشد بدیهی است در صورت افتادن بازشو، این حادثه کم خطر نخواهد بود.

چگونه می توان به ماهیت پلی آمیدی یا pvc بودن تیغه پی برد؟

خوشبختانه پاسخ این سوال چندان پیچیده نبوده و نیاز به تجهیزات پیشرفته آزمایشگاهی نیز ندارد، کافی است تیغه را در معرض شعله مستقیم قرار دهید، ممکن است تیغه مشتعل شود و یا  دودی با بوی نایلون سوخته مننتشر کند، در این صورت تیغه مورد نظر از جنس pvc می باشد، در غیر این صورت به احتمال زیاد تیغه شما پلی آمید می باشد.

منبع : garodman.com