به‌گزارش باشگاه در و پنجره و نما به‌نقل از تیترشهر طراح و مجسمه ساز لهستانی، "اسکار زیتا"، آخرین پروژه خود، سازه "چنگال ناوا" را در جزیره‌ای در شهر "روکلا" لهستان به نمایش گذاشت. این گونه سازه‌ها که در ماه ژوئن معرفی شد، بخشی از نمایش‌های جشن پایتخت فرهنگی اروپا است که به موضوع " دگردیسی فرهنگی" می‌پردازد.
این عناصر سبُک وزن که اجزاء تشکیل دهنده این مجسمه پارامتریک هستند، در روش منحصر به فرد با فرآیند تورم فلز به نام "FiDU" طراحی شده که زیتا در طول مطالعات دکترای خود در یکی از دانشگاه‌های مهم کشور سوئیس به نام انستیتو تکنولوژی فدرال که مرکز آن در شهر زوریخ قرار گرفته، آن‌را ساخته است.
اگر چه زیتا با موفقیت، از این فرآیند برای محصولاتش استفاده کرد (که بسیاری از این‌گونه محصولات درسالون‌دل‌موبایل در میلان نمایش داده شده است)، سازه ناوا اولین پروژه‌ای است که به طور کامل و به این اندازه از این تکنولوژی بهره برده است و از این رو به عنوان "طرح بارز FiDU" شناخته شده است.
به‌گفتة طراح " این سازه با هدف احیای جزیره دایلوا روکلا و بازگرداندن آن به ساکنان طراحی شده که همراه با آن 7500 اصله درخت و گیاه دیگر در این جزیره کاشته می‌شود که نشان دهنده وحدت ارگانیک سازگار با محیط و جلوه‌ای طبیعی از رودخانه است. "
فرایندFiDU دارای سه مرحله اصلی است: عناصر فلزی لیزرکوت که یک قالب دوبعدی را تشکیل می دهند، لبه های آنها به هم جوش داده می‌شوند و در نهایت هوای فشرده از طریق شیپور پمپ می‌شود و آن را به فرم سه بعدی نهایی می رساند. نتیجه این پروژه یک عنصر سبک وزن و بادوام فلزی است که از طریق هوای فشرده حجیم می‌شود .
اشیاء فلزی ساخته شده با استفاده از FiDU می‌تواند به عنوان یک قطعه برای لوازم خانگی یا عنصری در معماری و ساخت و ساز استفاده شود. زیتا کاربرد FiDU را فراتر از معماری و طراحی می‌داند که به توصیف او استفاده این فرایند در صنعت خودرو یا حتی برنامه‌های کاربردی در فضا را به عنوان نمونه هایی از پتانسیل FiDU معرفی می‌کند.
ماهیت "ناقص" شکل‌های توخالی ناشی از تورم فلز، عمدی است. زیتا با الهام از انعکاس اشکال در طبیعت، به طور عمدی اجازه می‌دهد که فرورفتگی‌های طبیعی و چروک ها روی محصول نهایی به جای شکل کاملاً متورم، ظاهر شود که این امر بطور طبیعی اتفاق نخواهد افتاد.
یک تیم 23 نفره از جمله زیتا، برای ساخت و مونتاژ سازه، که تقریبا 700 ساعت کار از ابتدا تا انتها به‌طول انجامید، کار می‌کردند. 52 تُن فولاد برای ایجاد 35 قوس تشکیل دهنده ناوا، با بزرگترین پرتو با وزن بالغ بر 450 کیلوگرم و ارتفاع 7 متر مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه این وزن بسیار زیاد به نظر می‌رسد اما تمام تیرهای فولادی، توخالی و سبک وزن هستندکه تنها ضخامت آن به 2 میلی متر می‌رسد. در مجموع، حدود 1 میلیون متر مکعب هوای فشرده برای پر کردن آرک‌ها و تبدیل الگو دو بعدی به ساختار سه بعدی فولادِ جلا داده شده به‌کار گرفته شده است.
برای به حداقل رساندن زمان مونتاژ در سایت، بیشتر این تولید در یک کارخانه کشتیرانی انجام شد، که امکان فضای بزرگ و دسترسی به رودخانه را فراهم کرد. آرک ها به محل قرارگرفتن کرجی‌ها، جایی که گذرگاه افراد محلی بود، انتقال داده شدند. سپس آنها را در جزیره دایلوا، جایی که سازه هم اکنون در آن قرار دارد، استقرار دادند.
